Δεν εχω κατι να πω αλλα Γιαννης εχει ενα ποιημα...Θέλω να γνωρίσω όλους αυτούς που σκύβουνΘέλω να γνωρίσω όλους αυτούς που σκύβουνΠάνω από ένα καθαρό κομμάτι χαρτίΜέσα σε βρόμικες διαλυμένες κάμαρεςΓεμάτοι οργή κι απόγνωσηΑποφασισμένοι ωστόσοΝα το λεκιάσουν με λέξειςβρόμικες λέξειςάγιες λέξειςλέξεις κλειδιάιδέες φαντάσματαλυτρωτικές φράσειςΘέλω να γνωρίσω όλους αυτούς τους μανιακούς του λόγουΝα γλείψω το μελάνι από τα δάχτυλα τουςΝα φιλήσω τα παραμορφωμένα τους μέτωπαΝα συμμαζέψω τις τσαλακωμένες τους ονειρώξειςΝα διορθώσω τα ορθογραφικά λάθη του έρωτα τουςΝα τους καθησυχάσωΝα τους πείσω πως δε χρειαζόμαστε άλλο αίμα γι’ απόψεΠως χορτάσαμεΚι ύστερα να τους βάλω στο κρεβάτιΚαι να τους νανουρίσω