Εξυπνοβλακίστικο και προσβλητικό, εκτός αν κάποιος θεωρήσει πως ο μέσος πολίτης οποιασδήποτε χώρας τώρα πρέπει να κρατάει τσίλιες για το πού επενδύονται οι καταθέσεις του και ποιος εξελέγη στο Δ.Σ. της τράπεζάς του. Οι άνθρωποι δουλεύουν και αποταμιεύουν. Μέχρι εκεί πάει ο χρόνος και η ζωή που διαθέτουμε και κάποτε αυτός θεωρούνταν ο υπεύθυνος τρόπος να ζεις αντί να τα παίζεις στο χρηματιστήριο. Το κείμενο αναφέρεται στα ψηλά καταθετικά επιτόκια--αλλά και στην Αγγλία, με τα πενιχρά επιτόκια των 1 και 2%, οι τράπεζες πάλι διασώθηκαν απ'τους φορολογούμενους. Η μόνη διαφορά είναι οτι η Κύπρος δεν είχε τα λεφτά να το κάνει αυτό, όχι οτι οι Εγγλέζοι καταθέτες πάνε στο σπίτι τους το απόγευμα και πώς τα πάει η τράπεζά τους και τι επιτόκιο είναι λογικό να εισπράττουν! Όπως επιβεβαίωσε τελικά και ο Ρεν, αυτό που συνέβη στην Κύπρο προμηνύει τι μπορεί να πάθει οποιοσδήποτε καταθέτης ανά την Ευρώπη. Το θέμα δεν είναι (μόνο) δικαιοσύνης και αξιοπρέπειας (οι Έλληνες θεωρούνται ακόμα τα λαμόγια της Ευρώπης--τώρα ξαφνικά οι Κύπριοι έγιναν όλοι Ρώσοι μαφιόζοι) αλλά κυρίως οικονομίας. Ο πανικός αναλήψεων εξαπλώνεται πιο γρήγορα απ'όσο μπορείς να πεις "Μεγάλο Κραχ". Ο καλοβολεμένος συντάκτης αυτού του γελοίου κειμένου προφανώς πιστεύει πώς τη σκαπούλαρε λόγω προσωπικής υπεροχής, και οικειοποιείται τους χειρότερους διασυρμούς εναντίον των λαών μας χωρίς δεύτερη σκέψη νομίζοντας πώς τον κολακεύει. Πραγματικά για σφαλιάρες.