#7 Διάβασα αρκετές φορές το σχόλιο σας ή καλύτερα τον έντονο προβληματισμό σας σχετικά με τις διαπροσωπικές σχέσεις του παιδιού σας. Ξέρετε, εύχομαι ολόψυχα να ανήκει στην κατηγορία των παιδιών που άνθισαν μετά το πέρας των σχολικών τους υποχρεώσεων. Για μένα η πραγματική ελευθερία άρχισε να έρχεται αρκετά χρόνια μετά οπότε μπορώ να το καταλάβω. Αυτό που με προβληματίζει είναι πως κατά τα λεγόμενα σας απορρίπτεται από ένα ολόκληρο (?) σύνολο! Αυτό για εμένα είναι ανησυχητικό διότι όσο loner και αν ένιωθα λόγω σημαντικών θεμάτων υπήρχαν φίλοι από την τάξη μου τουλάχιστον πρόθυμοι να με ακούσουν.Οι άριστες επιδόσεις του είτε στο σχολείο είτε σε ενασχολήσεις είναι εξίσου μία βιτρίνα και ίσως εσωτερική καταπίεση για τον ίδιο. Ταπεινή μου άποψη είναι πως ένας εξαιρετικά νέος άνθρωπος πρέπει να αποτυγχάνει, τσαλακώνεται και να αντιμετωπίζει την εφηβεία με εξάρσεις. Η βιτρίνα του "καλού" παιδιού - overachiver θα πρέπει να σας βάλει σε σκέψεις. Αναρωτιέμαι, εφόσον είναι μοναχοπαίδι αν από νεαρή ηλικία τον ενθαρρύνατε να έχει πολλές συναναστροφές και επισκέψεις σε σπίτια με άλλα παιδιά ώστε από νωρίς να "σπάσει"¨τον πάγο. Τώρα υπάρχει και ένα ακόμη θέμα που παίρνω το θάρρος να σας θίξω. Αναφέρετε πως "πυροβολεί" κάτι στο ίντερνετ. Μπορεί να πυροβολεί φουσκάλες ή να σουτάρει τυχόν θυμωμένα πουλιά (angry birds) πέρα από αυτό όμως η βία σε κάποια video games και στις ταινίες έχει προβληματίσει για το πόσο και αν πραγματικά επηρεάζει έναν έφηβο. Είμαι 32 έχω xbox και ναι κάποιοι τίτλοι ήταν super νοσηροί. Προσωπικά, είχα αρκετό μη εξωτερικευμένο θυμό και θλίψη στην εφηβεία μου από μία σειρά θανάτων στο στενό και ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον. Μου αρκούσε λοιπόν να βλέπω φανατικά ταινίες τρόμου όπως a Nightmare on Elm Street Friday the 13th απολαμβάνοντας εφηβικούς ακρωτηριασμούς. Αυτό συνέβαινε επειδή η εφηβεία μου ήταν μακελεμένη... Παρουσιάζετε ένα ιδανικό οικογενειακό περιβάλλον (και δεν σας αμφισβητώ) απλά δεν πιστεύω - εγώ προσωπικά - σε ιδανικές οικογένειες. Καλό θα ήταν να παρατηρήσετε την συμπεριφορά του (διακριτικά) στο σχολείο. Στο σπίτι φοράμε συνήθως μάσκα και υποδυόμαστε ρόλους. Χρειάστηκα αρκετά χρόνια να πετάξω αρκετά βάρη από πάνω μου και πολλά πρέπει. Μπορεί να δηλώνω πλέον ΟΚ μα το κόστος από "χαμένα" χρόνια θα με πονάει πάντα.Κάποιοι φίλοι της στήλης σας προέτρεψαν να βάλετε τον υιό σας σε ομάδες εφήβων ή και ατόμων μεγαλύτερων σε ηλικία με κοινά όμως ενδιαφέροντα. Μα το παιδί αθλείται και παίζει μουσική! Σε αυτές τις δραστηριότητες είναι και πάλι μόνος! Σας εύχομαι είτε με τη βοήθεια ψυχαναλυτή είτε σε αυτά τα περίφημα κυριακάτικα τραπέζια όπου η οικογένειες "έρχονται" κοντά, να ειπωθούν όσα δεν έχουν μάλλον ειπωθεί ποτέ. Με πραγματική αγάπη και ενδιαφέρον,Πάρις
