Κάθε άνθρωπος, ότι και αν έχει κάνει, δικαιούται υπεράσπισης, επειδή αλλιώς δε θα ήταν δίκαιη η δίκη. Ακόμη και όταν τα ισόβια είναι το αυτονόητο-όπως με τον Μπρέιβικ- από τη στιγμή που μία κοινωνία τον δικάζει, έχει όλα τα δικαιώματα που δίνει ο νόμος για κάθε κατηγορούμενο. Μέχρι να βγάλει απόφαση ένα δικαστήριο, όλοι θεωρούνται εν δυνάμει αθώοι. Αλλιώς θα γίνουμε σα τον δικαστή Ντρεντ. Θα τους πυροβολούμε επι τόπου και η δημοκρατία θα κάνει ένα βήμα πίσω. Ακόμη και ο Γκέριγκ είχε υπεράσπιση στη δίκη της Νυρεμβέργης. Ακόμη και ο Χίτλερ αν ζούσε θα δικαιούνταν δικηγόρο. Τώρα, επειδή κανένας νουνεχής δικηγόρος δεν θα κάτσει να υπερασπιστεί τέτοια τέρατα, το κράτος υποχρεώνει (με κλήρωση, με επετηρίδα-δεν το γνωρίζω πως) έναν ή περισσότερους δικηγόρους να υπερασπιστούν αυτούς τους ανθρώπους...