αν υπήρξε χορός μικρή σημασία έχει αν όχι καμία σημασία απολύτως. Η θυσία , η άρνηση τους να ατιμαστούν, η θυσία των σπλάχνων τους είναι αδιαμφισβήτητες και όπως λέει το άρθρο ιστορικά καταγεγραμμένες απο αντικειμενικούς μάρτυρες. Το μέγεθος αυτής , πραγματικά ασύλληπτο για την γενιά μας τουλάχιστον, που να μην πώ τι πιστεύω ότι θα έκανε σε ανάλογη περίπτωση...Και ναι πρέπει να είμαστε υπερήφανοι για τέτοιο θάρρος και τέτοια ψυχή προγόνων μας. Ξέρετε πολύ καλά ότι δεν ήταν το αυτονόητο αυτό που έκαναν. Επίσης γνωρίζετε τι στάση τήρησαν οι Γερμανίδες για παράδειγμα όταν μπήκαν οι Ρώσοι στο Βερολίνο....Τέλος πιστεύω ότι ο μέσος Έλληνας θα δεχόταν πολύ πιο εύκολα την αποκατάσταση αυτής της ιστορικής λεπτομέρειας αν δεν την έκανε η Ρεπούση που λόγω των δειγμάτων που έχει δώσει δεν πείθει ότι ο καημός της είναι να γίνει γνωστό ότι δεν υπήρχε κατά την μεγαλειώδη και ανατριχιαστική εκείνη ώρα μουσική υπόκρουση και συντονισμένο βήμα. Άλλο πράγμα η ιστορική ακρίβεια άλλο πράγμα να μην γουστάρουμε το βλαχοπερήφανο ελληνάρα στα οποία συμφωνώ και άλλο η απέχθεια και η εμπάθεια σε κάθε τι ελληνικό.Κάτι τέτοιες δίνουν πάτημα σε κάποιους να χαρακτηρίζουν τους αριστερούς απο λιγότερο πατριώτες έως και ανθέλληνες.
Σχολιάζει ο/η