Χα! Κι εγώ! Ένα μόνο, αλλά ντρέπομαι χρόνια τώρα. Κυρίως επειδή την περίοδο που το διάβαζα είχε δει κάποιος ότι το έχω στην τσάντα μου και μου είχε πει "Ααα, διαβάζεις το *μπιπ* (σ.σ.: ντρέπομαι!), εμένα μου άρεσε πολύ αλλά δεν μπόρεσα να το τελειώσω". Θυμάμαι χαρακτηριστικά να σκέφτομαι "τι μου λέει τώρα, άμα σου αρέσει γιατί να μην το τελείωσεις", αλλά νομίζω ότι ακριβώς εκεί έγκειται το μεγάλο μυστήριο αυτού του βιβλίου, γιατί κι εμένα ενώ μου άρεσε πάρα πολύ δεν μπόρεσα με τίποτα να το τελειώσω. Συμπέρασμα: Μην κρίνεις για να μην κριθείς, και σίγουρα όχι πριν την τελευταία σελίδα. Eπίσης: Τα ιδιοφυή βιβλία, όπως και οι ιδιοφυείς άνθρωποι, είναι καμιά φορά πολύ κουραστικά.