Πολύ ωραίο ποστ!Είναι δύο τα βιβλία που έχω αφήσει (αλλά όχι παρατήσει) στη μέση. Και λέω αφήσει γιατί βαθιά μέσα μου σκοπεύω να τα ξαναπιάσω μια μέρα - αυτός είναι ο σκοπός μου. Ο Οδυσσέας και το Κυνηγώντας τον Χαμένο Χρόνο.Πόσο κλισέ ε; Και το φοβερό είναι ότι μου αρέσουν και τα δύο όσο τα έχω προχωρήσει απλά μου φαίνονται βουνά - του Προυστ επειδή είναι τεράστιο, του Τζόις επειδή το έχω πιθανότατα στη χειρότερη μετάφραση του κόσμου και δεν βγάζω νόημα (τώρα που το σκέφτομαι μπορεί να είναι εύστοχη η μετάφραση) και για να διαβάσω μία σελίδα μου παίρνει πέντε λεπτά.
