Ίσως φταίει το ότι είναι στην επαρχία, όμως στην πόλη μου, που υπάρχουν πολλοί εκπαιδευτικοί-κυρίως δάσκαλοι και αρκετά αντρόγυνα εκπαιδευτικών- τα παιδιά τους είναι σε γενικές γραμμές από τα πιο νορμάλ παιδάκια που θυμάμαι στο σχολείο και ως ενήλικες δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιον που φτάνει να μου προκαλεί αποστροφή. Το πολύ πολύ να μην ταιριάζω. Μια γενική αίσθηση που έχω είναι πως είναι ήρεμα άτομα. Αν όντως ισχύει, ίσως να οφείλεται στην ισορροπία που υπήρχε στην καθημερινότητα. Οι γονείς δούλευαν αλλά δεν έλειπαν όλη την ημέρα, περνούσαν μαζί τις διακοπές τους, είχαν ένα πολύ καλό εισόδημα ώστε να μην τους λείπει κάτι όμως από την άλλη, γενικά οι δημόσιοι υπάλληλοι με παιδιά δεν έκαναν αλόγιστες σπατάλες. Παρ'όλο που η δική μου ζωή ουδεμία σχέση έχει με τη δική τους, ταιριάζουμε πολύ και τους χαίρομαι.