#12"Ο δάσκαλος κάποτε είχε τη θέση που του άξιζε, τώρα δεν ξέρω γιατί έχει απαξιωθεί τόσο πολύ ένα τόσο σημαντικό επάγγελμα."Γιατί όταν υπάρχει ένας σεβαστός αριθμός δασκάλων που θα έπρεπε να κάνουν άλλη δουλειά, η μπάλα παίρνει και τους υπόλοιπους.Ειδικά μιλώντας για τη γενιά μου, ένα μεγάλο ποσοστό μαθητών συμπλήρωνε το μηχανογραφικό του με βάση την αποκατάσταση (το οποίο δέχομαι ότι είναι αναμενόμενο ως ένα βαθμό), δηλαδή, στρατιωτικές και παιδαγωγικές σχολές. "Θα έχω σταθερό μισθό, θα κάθομαι Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι, οι ώρες είναι λίγες... Εντάξει, αγαπώ και τα παιδιά." Μέχρι να φτάσουμε στο σημείο που δε θα σκεφτόμαστε με αυτόν τον τρόπο (ναι, είναι θέμα παιδείας!), η πολιτεία θα πρέπει να μεριμνήσει να επιλέγει άτομα που θα θέλουν και θα μπορούν στον ίδιο βαθμό.Συμφωνώ ότι θα έπρεπε να γίνονται δεκτοί οι αξιότεροι, οι οποίοι ταυτόχρονα όμως θα πρέπει να διαπιστώνεται ότι είναι και κατάλληλοι για το συγκεκριμένο επάγγελμα, διαφορετικά τα σχολεία θα γεμίσουν με ανθρώπους που έχουν τη ικανότητα, αλλά όχι τη θέληση. Και γιατί να γίνει κάτι τέτοιο; Για το γενναίο μισθό!