#2 Κατεβατό alert.Πολύ success story έπεσε στα σχόλια για τις περιπτώσεις σαν του Μάκη και ανησυχώ. Καταλήξαμε κιόλας ότι μάλλον η σύζυγος έχει εξωσυζυγική σχέση, γιατί αλλιώς δεν εξηγείται γιατί δεν θέλει να φύγει. Χμ… Μπήκα για λίγο στον πειρασμό να γράψω τουλάχιστον πέντε περιπτώσεις οικογενειών από το κοντινό μου περιβάλλον, οι οποίοι έφυγαν από την Ελλάδα για κάποιο ευρωπαϊκό ή μεσανατολικό «παράδεισο» του τύπου καλή δουλειά/πολλά λεφτά/ιδιωτικά σχολεία και κατέληξαν είτε να χωρίσουν (επισήμως ή ανεπισήμως) είτε να γυρίσουν πίσω. Δεν έχει νόημα να αναφέρω τις περιπτώσεις, θα πω μόνο ότι συμπεριλαμβάνεται περίπτωση Βρυξελλών και υπαλλήλου ΕΕ. Θέλω να πω, δεν την παιρνάνε όλοι φίνα.Το θέμα είναι ότι δεν δουλεύουν όλες οι λύσεις για όλους τους ανθρώπους, ούτε τα πράγματα πάνε πάντα όπως τα υπολογίζουμε, ούτε δίνουν όλοι την ίδια ερμηνεία στην έννοια της «καλής ζωής». Δεν είναι θέμα καλού ή κακού, απλά αυτό είναι. Το αξιοπερίεργο είναι πώς μετά από τόσα χρόνια δεν έχουν ξεκαθαριστεί αυτά τα θεματάκια ανάμεσα στο ζευγάρι, δηλαδή αυτό που λέει η Λένα συχνά, πώς δεν έχουν κοινό όραμα.Για να έρθω στην ερώτηση του Μάκη: ένα πράγμα που μου κακοφάνηκε είναι ότι δεν λέει κουβέντα για τα λογικά επιχειρήματα της συζύγου. Ύποπτο, Μάκη. Ένα άλλο που μου κάνει εντύπωση είναι ότι διάβασα τι θα κάνουν στις Βρυξέλλες ο Μάκης και τα παιδιά, για τη σύζυγο όμως; Μα ούτε απλή αναφορά, Μάκη μου. Η γυναίκα είναι εργαζόμενη. Με αυτό το «άδεια άνευ αποδοχών» που λες, να υποθέσω δημόσιο; Εξασφαλισμένη δουλειά, σταθερός μισθός και – κυρίως – δικό της πορτοφόλι βρέξει χιονίσει; Τι της προτείνεις για να το αφήσει αυτό; Η αιτιολογία ότι «μα, τα παιδιά θα πάνε σε καλά σχολεία» εμένα τουλάχιστον μου βγάζει ένα «μάνα κουράγιο» και το θεωρώ ανεπαρκές επιχείρημα. Κάποιες γυναίκες θα τσίριζαν κιόλας.Έπειτα, απ’ όσο θυμάμαι από περίπτωση φίλου και διορθώστε με αν κάνω λάθος, η δουλειά στις Βρυξέλλες ως υπάλληλος ΕΕ δεν έρχεται ουρανοκατέβατα. Την ψάχνεις, την κουβεντιάζεις, χαρτούρα, interviews… παίρνει καιρό. Όλο αυτό τον καιρό απορώ τι λέγατε με τη σύζυγο, Μάκη μου. Σου έλεγε ναι και μετά στα γύρισε; Την έφερες προ τετελεσμένου (οπότε δικαιολογείται και το να χτυπιέται);Όλο το ερώτημα, όπως είναι γραμμένο, μου αφήνει τόσα κενά για τα «θέλω» της συζύγου, που αναρωτιέμαι αν είναι χαρακτηριστικό της σχέσης του ζευγαριού. Think about it, Makis. Εύχομαι τα καλύτερα.
