Άρη, επειδή τυγχάνει να γνωρίζω κάποια πράγματα: Υπάρχει γενική (άτυπη) ντιορεκτίβα στους μεταφραστές των καναλιών ή των εταιριών που αναλαμβάνουν την επεξεργασία, έτσι ώστε οι μεταφράσεις να είναι το δυνατότερο soft, ήγουν με ελάχιστες δυνατές βρισιές και απολύτως καμία αναφορά σε γκεϊλίκια και λοιπά σεξουαλικά. Οι λόγοι: Τυπικοί (αποφυγή χαρακτηρισμού, άρα και άνεση αξιποίησης των προγραμμάτω σε οποιαδήποτε ζώνη, σημειωτέον, οι μεταφραστές δεν γνωρίζουν εκ των προτέρων σε ποια ζώνη θα προβληθεί το πρόγραμμα που δουλεύουν) αλλά και ουσιαστικοί που έχουν να κάνουν με την ελληνική μέση οικογένεια που καταναλώνει πρόγραμμα (και dvd Πιθανώς), κατλαβαινόμαστε θαρρώ. Υπόψιν ότι ακόμα και σκηνές ολόκληρες αφαιρούνται (πχ. όταν το Μπάτμαν 2 προβάλλεται μεσημέρι, λείπουν όλες οι σκηνές που δείχνουν αίμα, βασικά αυτή με τον Ντε Βίτο να δαγκώνει την μύτη ενός δημοτικού συμβούλου). Το Two and a half men αίναι χαρακτηριστικό παράδειγμα, οι μεταφραστές έχουν κάνει ό,τι μπορούν οι έρμοι καθώς η σειρά βρίθει σεξουαλικών υπαινιγμών ή όχι υπαινιγμών. Το φαινόμενο δεν παρατηρείται στην ίδια συχνότητα όταν προβάλλονται φιλμ που έχουν παιχτεί στο σινεμά, γιατί οι υποτιτλισμοί έρχονται έτοιμοι από τη διανομή. τα κρατικά είχαν μια πιο έντιμη στάση σε αυτό το θέμα, ειδικά στις ταινίες οι μεταφράσεις ήταν πιστές. Συνολικά, το πρόστιμο του ΕΣΡ στον Παπακαλιάτη υπήρξε κομβικό σημείο, αλλά καλό είναι να αναλογιστόυμε και τον επί της ουσίας συντηρητισμό του (υποτιθέμενου) έλληνα μέσου θεατή - καταναλωτή.
Σχολιάζει ο/η