#4α. Με τέτοια απότομες αλλαγές διάθεσης καλό θα ήταν να επισκεφτείς και έναν ενδοκρινολόγο. Μίλησέ του για τα συμπτώματα και να σου δώσει να κάνεις τις σχετικές εξετάσεις. Στην ηλικία σου με αντίστοιχα συμπτώματα έκανα ένα χρόνο ψυχανάλυση (που με βοήθησε πολύ) αλλά το λάθος του συγκεκριμένου γιατρού είναι που δεν με παρέπεμψε και σε ενδοκρινολόγο. Θα είχα γλιτώσει πολλές άνισες μάχες.4β.Σχετικά με την ιατρική και την σκηνοθεσία. Όσο περίεργο και αν φαίνεται το ένα δεν αποκλείει το άλλο. Σκηνοθεσία θεάτρου για παράδειγμα μπορείς να ξεκινήσεις και στα 30 σου χρόνια και στα 40 σου. (εγώ την άρχισα στα 35 μου) Για την ακρίβεια, όσες πιο πολλές γνώσεις και εμπειρίες έχεις μαζέψει από διάφορους ετερόκλητους τομείς, τόσο πιο πολλά τα εργαλεία σου. Ο Τσέχωφ ήταν γιατρός (full time) και έγραψε τόσα έργα, και τι έργα! Το βιβλίο του γιατρού-ερευνητή Oliver Sacks "awakenings" έχει γίνει εξαιρετική ταινία. Ο Peter Brook δούλευε χρόνια πάνω σε έργο για ανθρώπους με νευρολογικα προβλήματα (και έπρεπε να δουλέψει αντίστροφα). Η ιατρική και το θέατρο έχουν κοινό πυρήνα, ακούγεται τρελό αλλά αν ασχοληθείς σε βάθος με την ιατρική θα ανακαλύψεις πολλούς νόμους που ισχύουν και στο θέατρο. Είναι ένα συναρπαστικό ταξίδι.
