Αγαπητή εξωγήινη, τρώω αλάτι και καρυκεύματα με τρέλα. Όταν περνώ από συνοικίες του κέντρου όπου μυρίζει ανατολικό (Πακ, Ινδ, Αυγαν κτλ) σπιτκό φαγάκι, θέλω να διαρρήξω το σπίτι, να αρπάξω την κατσαρόλα και να φύγω. Οπότε ναι, συμφωνώ 100% για την αξία του αλατιού.Όμως, η κοπέλα λέει πως αφυδατώνεται κτλ, τέλος πάντων δε νιώθει καλά. Θα πρότεινα λοιπόν, αντί να εξαναγκάζονται όλοι να τα τρώνε ανάλατα: α) να μαγειρεύει ο οικοδεσπότης μια μικρή μερίδα ανάλατη (όταν είναι εφικτό), β) φαγητά που δε χρειάζονται εξ αρχής προσθήκη αλατιού (πχ τηγανητές πατάτες, σαλάτα) να μένουν ανάλατα γ) στις μερακλίδικες φαγητάρες που επιβάλλεται ΣΕΒΑΣΜΟΣ και ΥΠΟΚΛΙΣΗ, να προστίθεται αλάτι εξ αρχής, όπως πρέπει. Από εκεί και πέρα, ας φέρει και η κοπελιά ένα ταπεράκι απ' το σπίτι. Στο κάτω κάτω, η παρέα είναι που μετράει κυρίως (και το αλκοόλ φυσικά).
Σχολιάζει ο/η