SunshineΤο δικαίωμα ή το μη δικαίωμα στην έκτρωση, η αυτοδιάθεση του σώματος, η προσβασιμότητα στην πληροφορία και τις υπηρεσίες ελέγχου γεννήσεων/ οικογενιακου προγραμματισμου, εκτός από τη "βιολογία" έχουν περισσότερο να κάνουν με την πολιτική, την θρησκεία, τα πολιτισμικά, την εκπαίδευση και με την οικονομία. Στον πλανήτη μας, εν έτη 2016 υπάρχουν, ακόμη, χώρες που απαγορεύουν την έκτρωση σε κάθε περίπτωση, αγνοώντας περιπτώσεις βιασμου ή/και υγείας της εγκύου. Γυναίκες πεθαίνουν για να γεννήσουν μωρά που δεν ήθελαν καν ή μωρά για τα οποία υπάρχει διαπιστωμένος 99,9 κίνδυνος τέτοιων επιπλοκών. Υπήρχε χώρα, ακόμη και στην ευρωπη, που οι (φτωχές) νεαρές κοπέλες, που έμεναν έγκυες, μαντρώνονταν από εκκλησιαστικά ιδρύματα εκμετάλλευσης όπου ανάγκαζαν να κάνουν τα μωρά, να τα δώσουν για υιοθεσία και παραλλήλως δούλευαν σαν σκλάβοι (βλ. Ιρλανδία). Στις ΗΠΑ υπάρχουν πολιτείες όπου οι νόμιμες κλινικές αριθμούνται στα δάκτυλα των χεριών με αποτέλεσμα να μην υπάρχει προσβασιμότητα. Συζητούν για τι είναι βιασμός, λες και είναι κάτι διαπραγματεύσιμο. Υπάρχουν περιπτώσει όπου "φυτά", μηχανικώς υποστηριζόμενα άτομα κρατιούνται στη ζωή μόνο και μόνο ως μήτρες εμβρύων και παρά την αντίθετη επιθυμία των εγγύτερων συγγενών. Αυτά για τους "προνομιούχους", για ευκαιρίες και δικαιώματα σε χώρες του 3ου κόσμου, ακόμη και για προγενετικούς ελέγχους και κατάλληλη ιατρική φροντίδα πριν, κατά, μετά τοκετό, δεν το συζητώ.
Σχολιάζει ο/η