Εχουμε πολλά κοινά γενικά αλλά και σε αυτό το θέμα.Σε οικογενειακό τραπέζι Χριστουγέννων μάλωσα γι' αυτό το θέμα με τον πατέρα μου τόσο ασχημα που κάναμε 2 χρόνια να μιλήσουμε.Μπήκα με κατατακτήριες σε μια σχολή που αυτός μου είχε φάει τα αυτιά να ακολουθήσω στα 18 μου και δεν με πήρε τηλέφωνο ουτε για συγχαρητηρια.Τελικά για χαρη της μητερας μου έκανε το πρώτο βήμα αλλά και πάλι με περιμένει στη γωνία να μου την πει για το φαγητό.Απλά τώρα πια μόλις πει κάτι κάνω ότι δεν το ακούω για να μη του δώσω την ικανοποιηση οτι με επηρεάζει.
Σχολιάζει ο/η