#7 Μια απ'τα ίδια κι εδώ, από μωρό έσπαζα τη μάνα μου που δεν μπορούσα να αποφασίσω ποια παπούτσια ή πιο φόρεμα θέλω και ότα αποφάσιζα την επομένη άλλαζα γνώμη και ήθελα τα άλλα, έκλαιγα μέχρι να τα πάρουμε πίσω και μετά ξανάλλαζα γνώμη, τα ξαναπαίρναμε πίσω, και μπορει αυτό να γινόταν 3 4 φορές μέχρι να καταλήξω. Αν τη ρωτήσεις ποιο είναι το μεγαλύτερό μου ελάττωμα θα σου πει η αναποφασιστικότητά μου. Δεν θέλετε να ξέρετε πόσες φορές άλλαξα γνώμη για το τι θέλω να σπουδάσω, περιττό να πω ότι ενώ ήμουν (και καλά) σίγουρη μέχρι το τέλος των σπουδών άλλαξα γνώμη και αφού δούλεψα 2 χρόνια για να αποφασίσω τι θέλω, έκανα άσχετο μεταπτυχιακό και άλλαξα εντελώς πορεία.Αν και θεωρώ λογικό να σε απασχολεί πολύ κάτι σοβαρό στη ζωή σου, πχ αλλαγή δουλειάς και μετανάστευση, και να θες χρόνο να σταθμίσεις τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα κάθε απόφασης, αν αυτό επεκτείνεται σε κάθε ασήμαντη και καθημερινή απόφαση που καλείσαι να πάρεις, συμφωνώ με την Αμπά και τους λοιπούς σχολιαστές ότι θα σε βοηθήσει ένας ειδικός. Θα σε βοηθήσει επίσης και να βάλεις κάτω τις σκέψεις σου και να καταλαγιάσεις το άγχος σου όταν έχεις να λάβεις σοβαρές αποφάσεις ώστε να κάνεις τη σωστότερη επιλογή.Προσωπικά με βοήθησε είναι η συνειδητοποίηση της ασημαντότητας της ύπαρξής μου και ότι δε θα σταματήσει να γυρίζει ο κόσμος αν πάρω και καμιά λάθος απόφαση. Κάτι παρoμοιο με αυτό που λες κι εσύ. Και επίσης με βοηθά να γράφω τα υπέρ και τα κατά κάθε επιλογής σε στήλες γιατί το μυαλό μου είναι μύλος άμα αγχώνομαι και παίζει και να ξεχάσω τι ακριβώς απόφαση έχω να πάρω.