Ο Χατζιδάκις, όσο ζούσε ήταν παρών. Δε σιωπούσε. Και όταν παίρνουμε παράδειγμα από το Χατζιδάκι, το παίρνουμε από τα γραπτά του και τα λεγόμενά του. Όχι από τη σιωπή του. Όχι από το όταν δε μίλησε. Το να λες " Η σιωπή του Χατζιδάκι είναι προτιμότερη " είναι σα να λες " Ευτυχώς που πέθανε και δεν έχουμε κι αυτόν από πάνω ". Η διαφορά των δύο συνθετών στη δημόσια σφαίρα, όσο καιρό ήταν και οι δύο εν ζωή, είναι η πολύ μεγαλύτερη σταθερότητα του Χατζιδάκι έναντι του Θεοδωράκη, ο οποίος μέχρι και υπουργός έγινε με τον Μητσοτάκη ...
Σχολιάζει ο/η