Μου άρεσε όλο και περισσότερο όσο το διάβαζα, μέχρι που έφτασα στο προτελευταίο καρέ και νόμιζα ότι βλέπω εικονογράφηση για τον Αλχημιστή του Κοέλο και ξενέρωσα. Πολύ το περιόρισε βρε παιδί μου!