Οι πρώτες σκέψεις που μου έρχονται στο κεφάλι (κάπως αχταρμάς), αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει...Πάνω-κάτω έχουμε συνηθίσει 2 μορφές βιασμού: 1. Τον ρωμαλέο (άγνωστο συνήθως) άντρα που κυνηγά και με τη βία διεισδύει στην ανυπεράσπιστη γυναίκα.2. Το άντρα που παγιδεύει και βιάζει ανήμπορα παιδιά.Μορφές κοινές μεν, όχι όμως και οι μοναδικές, δε. Μπορείτε να δείτε και εδώ:http://en.wikipedia.org/wiki/Rape_by_gender#cite_note-28Rape of females by malesRape of males by malesRape of males by femalesRape of females by femalesΕκτός από τη σωματική βία, υπάρχουν και ο εξαναγκασμός σε σεξ μέσω λεκτικών απειλών, μέσω του χειρισμού του θύματος, μέσω της υποτίμησης της προσωπικότητας του ακόμη και μέσω της δημιουργίας ενός ανταγωνιστικού κλίματος συνήθως μεταξύ του θύματος και του τι υποτίθεται ότι κάνει ο υπόλοιπος κόσμος κ.λπ. κ.λπ..Πάνω σε αυτού που είπε ο/η χρήστρια Patsis. Ακόμη και διείσδυση δεν είναι κάτι που επιτυγχάνεται μόνο με πέος, μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντικείμενα ή άλλα μέρη του σώματος (δάκτυλα). Επίσης υπάρχει και ο εξαναγκασμός σε στοματικό (να δέχεται ή να δίνει). Βιασμοί γίνονται μεταξύ ατόμων παντρεμένων ή σε σχέση κ.λπ συναφή.Υπάρχει περίπτωση ένα θύμα βιασμού να έρθει σε οργασμό (λόγω ακούσιας διέγερσης). Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει υποστεί βιασμό αλλά πολλές φορές προσδίδει επί πλέον (εσωτερικό) φόρτο στο θύμα που «όχι μόνο βιάστηκε», αλλά το «ευχαριστήθηκε» κιόλας. Ακόμη και άτομα που στην παιδική τους ηλικία έχουν δεχτεί molestation, φέρουν το τραύμα πως η "καθ’ αυτή αίσθηση" μπορεί να ήταν "ευχάριστη".Αντιλαμβάνομαι ότι είναι ακόμη υπό εξέταση και φέρει διάφορες παραμέτρους (και ιδιαίτερο στίγμα, καθώς η ***πατριαρχεία -ως γνωστόν- δεν βλάπτει μόνο τις γυναίκες) αλλά:Η προκαλούμενη από τις θύτριες ακούσια διέγερση στο θύμα (και ίσως εκεί είναι το δύσκολο σημείο στην αντίληψη ενός βιασμού από γυναίκα σε άντρα) δεν σημαίνει ότι ο άντρας επιθυμεί και να κάνει σεξ. http://www.bbc.co.uk/news/world-africa-15876968Αυτά, φυσικά, δεν είναι στοιχεία για να κάνουμε συζήτηση επιπέδου «να, να! Και οι δήθεν καλές και μη βίαιες γυναίκες βιάζουν». http://saynotoviolence.org/issue/facts-and-figures...Ούτε συγκρίσεις για το ποιος «βιασμός είναι ο χειρότερος», γιατί δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι αντίκτυπο έχει κάτι που εμείς θεωρούμε ελαφρά τη καρδία «ελαφρύ» στην προσωπικότητα και την εξέλιξη ενός ατόμου.Είναι, πάντως, καλό να μην υποβιβάζεται η εμπειρία ενός ατόμου, που έχει υποστεί κάτι τέτοιο. Κατά πόσο μάλλον όταν δεν γνωρίζουμε τις συνθήκες. Σε σχόλια βλέπω να επαναλαμβάνονται τα στερεοτυπικά πράγματα που αυτοί οι άνθρωποι ακούν συνέχεια και ΔΕΝ θέλουν να ακούνε πλέον.Και αυτά που λέει το Νο. 6 είναι τα εξής:"ΗΟW CAN A GIRL RAPE A BOY?”Nearly everyone I tried to tell, for the first four years after it happened”.*** “MAN UP"My (…) fiancée in response to the panic attack I was having caused by seeing my rapist for the first time since the incident had occurred eight years previous.
