Απόστολε Πέτρε.... ίσως το πιο εύστοχο σχόλιο εδώ μέσα. Μιλάνε όλοι λες και είναι βουδιστές μοναχοί, εκπαιδευμένοι στην πρακτική της καθολικής αγάπης και αποδοχής. Ναι είναι για λύπηση δεν αντιλέγω..... αλλά δεν θα νιώσω κι άσχημα που δεν μπορώ (προσπαθώ αλλά δεν....) να τη λυπηθώ. Είναι άξια της μοίρας της. Ξέρω κι άλλους ανθρώπους που μεγάλωσαν σε αποστειρωμένες ή φανατικά φορτισμένες οικογένειες και διάλεξαν άλλο δρόμο στη ζωή τους, δεν ακολούθησαν τα βήματα της οικογένειας τους. Αλίμονο αν ήμασταν καταδικασμένοι εξ ορισμού να γίνουμε αυτό που είναι κι οι γονείς μας.