Θα ήθελα να θυσιαστώ και να δω αυτά τα χάλια, τα κατάλοιπα της πασοκτζίδικης χλίδας, αν εις αντάλλαγμα μπορούσε κάποιος μαγικά να μου εξασφαλίσει ότι εδώ θα ζουν τα πιο ευτυχισμένα ζωάκια αλλά και παιδάκια του κόσμου, ότι όλα τα ζητιανάκια θα περιθάλπτονταν και θα λαμβάνονταν δρακόντεια μέτρα κατά της παιδικής κακοποίησης και δουλείας, ότι η Αθήνα θα ήταν η πιο περιποιημένη και πεντακάθαρη πόλη της γης (ωραία δεν θα γίνει ποτέ), οι γεράκοι θα ένιωθαν ασφαλείς και θα πέθαιναν από φυσικό θάνατο, οι φυλακές θα ήταν σαν πεντάστερα ξενοδοχεία, και άλλα παρόμοια. Ή αλλιώς να μου έδιναν ένα σπίτι στο εξωτερικό και λεφτά στο χέρι για να φύγω. Ε όχι, τσάμπα δεν βλεπονται αυτοί, όπως ούτε κι οι ειδήσεις άλλωστε.