**Spoiler alert** (Όχι πως έχει και τόση σημασία αν κάποιος ξέρει την πλοκή πριν δει την ταινία. Στο συγκεκριμένο φιλμ σημασία δεν έχει το "τι δείχνει" αλλά το πως το δείχνει)Συμφωνώ απολύτως με την κριτική της ταινίας. Η Αντέλ είναι πραγματικά μεγάλο σινεμά.Να προσθέσω ότι οι σκηνές που κάνουν έρωτα (10 λεπτά σε μια ταινία τριών ωρών - σιγά το πράγμα) δεν είναι καθόλου "τσόντα" ακριβώς γιατί η ταινία δείχνει όλη την πορεία της σχέσης χωρίς να αφήνει τίποτα απ'έξω: από το πρώτο κεραυνοβόλημα, τη γνωριμία, το ομοφοβικό πρεσάρισμα των συνομήλικων, το δείπνο με τους γονείς, τις βόλτες, τη συγκατοίκηση, τις παρέες, τα μπινελίκια, τον χωρισμό, το κόλλημα μετά τον χωρισμό... Και όλα αυτά μέσα στο κάδρο μιας γκέι σχέσης όπου δεν υπάρχουν ετοιμοπαράδοτοι ρόλοι, αλλά τα δύο άτομα καλούνται να βρουν τις μεταξύ τους ισορροπίες χωρίς πρότυπα.Να προσθέσω επίσης ότι και οι γκέι την λατρέψαμε. Αμέσως μετά την προβολή ο φίλος μου σηκώθηκε όρθιος και μου ανακοίνωσε σοβαρός: "Άνετα καθόμουν τρεις ώρες ακόμα" :)
