ε ενα ψωνιο το ειχαμε απο παντα, ειδικα σε συγκριση με αλλα πλασματα. Απο που να προερχεται αραγε αυτη η αναγκη αν οχι απο τις αμφιβολιες μας εντελει για την 'τελειοτητα' μας; Σαν αυτον που προσπαθει να πεισει καποιον για κατι με υπερβολικο παθος, φωνες και φανφαρες. Ποιον προσπαθει να πεισει αν οχι τον εαυτο του;