#3 Ξέχασες να μας πεις ότι εργάζεται στην επιχείρηση του πατέρα σου;Το ξέχασες;Αυτός δεν το ξεχνάει πάντως.Το κείμενό σου δεν έχει καμία συναισθηματική αναφορά.Γιατί τον παντρεύτηκες; Τον θεώρησες κατάλληλο σύζυγο ;Ήθελες να κάνεις παιδιά;Ένιωσες ασφάλεια;Μπορούσες να συμβιώσεις ανέφελα μαζί του;Τι προβλήματα αντιμετωπίζετε τα οποία υπήρχαν και επανεμφανίστηκαν;Δεν υπήρχαν υπό άλλη μορφή ,πιο ήπια,από την αρχή ;Δεν φαίνεσαι διατεθειμένη να το παλέψεις,άρα δεν τον θες πλέον.Στην αρχή της σχέσης τον ήθελες;Ή ήταν πιο πολύ ορθολογιστική επιλογή; Από τα ελάχιστα δεδομένα που δίνεις, φαίνεται ότι ο έλεγχος σου ανήκει. Τολμώ να υποθέσω ότι για κάποιο λόγο τον εκδικείσαι,σαν να σου μοιάζει ανεπανόρθωτα ανεπαρκής πια.Έτσι ήταν πάντα;Μπορείς να προχωρήσεις σε διαζύγιο,αν και φαντάζει αμετακίνητος και σταθερός ο σύζυγος,το πρώτο στοιχείο που σε τράβηξε σ αυτόν ,υποθέτω.Ο νέος έρως δεν ξέρω τι προοπτική έχει να ανθίσει στον κρατήρα του ηφαιστείου,δοθέντος ότι εκκρεμούν εκκαθαρίσεις. Εξαρτάται από το πόσο συνειδητοποιημένη και έξυπνη είσαι.Γενικά θα είναι δύσκολο,και καλό είναι να είσαι προετοιμασμένη.Τα παιδιά θα αντιδράσουν,όπως είναι αναμενόμενο.Δεν υπάρχει συνταγή γι αυτό.Να οπλιστεις με υπομονή,σ αυτό το θέμα,θα χρειαστούν χρόνο.
