#6.Πίσω από όλο αυτό,που περιγράφεις,κρύβεται η αδυναμία μας να σταθούμε φάτσα κάρτα με το πρόσωπο και το ονοματεπώνυμο μας και να δηλώσουμε με θάρρος ότι δε θεωρούμε σωστή μια συμπεριφορά.Στο ψου-ψου,στα μισόλογα και το κουτσομπολιό είμαστε πρώτοι.Όταν όμως έχουμε την υποχρέωση,την ευθύνη,αλλά και τη δυνατότητα να καταγγείλουμε μια κατάσταση,επικρατεί το "γύρευε τη δουλειά σου" ή,όπως είπε η κυρία στο ταξί,"ρουφιάνος θα γίνω;".Χρησιμοποιώ το πρώτο πληθυντικό,γιατί θεωρώ ότι είναι μια απ'τις παθογένειες της ελληνικής κοινωνίας.Όλοι ξέρουν,όλοι το κουβεντιάζουν,αλλά επισήμως τουμπεκί.Κι αυτή η νοοτροπία,αν και δε χαρακτηρίζει τους πάντες φυσικά,μας κρατάει πίσω και σαν χώρα.
