Δεν ξέρω κατά πόσο συμφωνώ με τον ορισμό του "αναντικατάστατου" που δίνεται εδώ και ομολογώ πώς μπερδεύομαι για την ουσία ή αν θέλετε την κυριολεξία της λέξης (και ξέρω ότι επαναλαμβάνομαι στο σημείο αυτό!). Αυτό που δίνεται στην πρώτη παράγραφο μου δίνει περισσότερο την αίσθηση του δημοφιλούς και αγαπητού συναδέλφου (τώρα για ποιούς λόγους, δεν το εξετάζω). Μέχρι τώρα νόμιζα ότι ο πραγματικά "αναντικατάστατος" είναι εκείνος ο οποίος γνωρίζει θέματα που δεν γνωρίζουν οι άλλοι, του δίνονται αρμοδιότητες που δεν δίνονται σε άλλους, του αποκαλύπτονται πληροφορίες που δεν αποκαλύπτονται σε άλλους και όλα αυτά θεμιτά στον βαθμό που απλά οφείλονται στις ¨εξαιρετικές" του ικανότητες σε σύγκριση με άλλους συναδέλφους, αλλά ταυτόχρονα και μη δίκαια όταν "παίζονται" παιχνίδια εξουσίας στα διάφορα εργασιακά περιβάλλοντα. Αυτά όλα βέβαια είναι και υποκειμενικά και εξαρτώνται από ένα σωρό παράγοντες σε κάθε δουλειά. Στην δεύτερη παράγραφο δεν ξέρω αν είναι "ωραίο να νιώθεις ότι οι άλλοι σε έχουν ανάγκη" όσο ξέρω ότι σίγουρα ικανοποιεί τον εγωισμό σου, την αλαζονεία σου ίσως, την ματαιοδοξία σου κλπ. Αυτομάτως το να είσαι "αναντικατάσταστος" δημιουργεί πολλά περισσότερα συμφραζόμενα από την δημοφιλία που υποστηρίζει το άρθρο ή η έρευνα στην οποία αναφέρεται. Και μάλιστα αρνητικά συμφραζόμενα. Έρχονται στην επιφάνεια θέματα ανασφάλειας του "αναντικατάσταστου", καχυποψίας, ψυχολογικού στρες, και σε ορισμένες περιπτώσεις αντιδεοντολογίας και αντιεπαγγελματικής συμπεριφοράς. Διότι ο "αναντικατάστατος" θέλει να παραμείνει ως έχει και θα κάνει τα πάντα γι αυτό. Ενδεχομένως να τον συνοδεύουν και συμπλέγματα ανωτερότητας. Πότε ο "αναντικατάστατος" δεν θα σου δώσει κομμάτι της δουλειάς του όσο και να πήζει, διότι πολύ απλά κάτι που πάντα το έκανε εκείνος όταν πια το κάνεις κι εσύ οι "αναντικατάστατοι" γίνεστε δυο και η μοναξιά της κορυφής είναι πάντα πολύ καλύτερη! και φυσικά τα credits πρέπει να τα χρεώνεται μόνος ο εκλεκτός! (Κρυψίνους for ever!)Το άλλο θέμα περί ευγενικών και με χαμόγελο αρνήσεων είναι κατά την άποψή μου εντελώς διαφορετικό. Αυτά τα άτομα είναι πολύ πιθανότερο να ενεργούν με "αθωωότερα" κριτήρια και φυσικά σε πολλές περιπτώσεις είναι και πιο αδύναμα. Ελπίζω να μην σας κούρασα. 1. Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού.2. Ουδείς αναντικατάστατος.Μια απόλυτα αναντικατάστατη -για-τους-άλλους-άλλα-όχι-για-τον-εαυτό-της υπάλληλος!