προ Internet, οι κατάλογοι που συμβουλεύονταν τα βιβλιοπωλεία ήταν τυπωμένοι σε φιλμάκια που τα έβαζες σε ένα μεγάλο μεγεθυντικό φακό (ίσαμε με μια σημερινή PC οθόνη) και έβλεπες τα στοιχεία κάθε βιβλίου. Αυτά ανανεώνονταν κάθε εξάμηνο και η εταιρεία που τα έβγαζε έστελνε τα φιλμάκια αυτά στο βιβλιοπωλείο. Πολλοί το λέγανε microfiche (παραλληλόγραμμα κομμάτια πλαστικού) ενώ microfilm λέγανε ένα μακρύ ρολό τέτοιου πλαστικού. Οι πωλητές του Ελευθερουδάκη δεν με άφησαν να αντιγράψω το ISBN του βιβλίου με τη λογική ότι αν το ήθελα έπρεπε να πληρώσω για να μού το παραγγείλουν ΑΥΤΟΙ από τον εκδοτικό οίκο. Κόστος 130 δολάρια και ταχυδρομικά + κέρδος τους άλλα 180 δολάρια.