@Rosa neraοι άνθρωποι που δεν δέχονται την συγγνώμη ανήκουν χονδρικώς σε δύο κατηγορίες. Η μία είναι αυτοί που αναπαράγουν το κλισέ ότι "από τότε που εφευρέθηκε η συγγνώμη χάθηκε το φιλότιμο". Εγώ με κλισεδιάρηδες δεν ασχολούμαι. Σιχαίνομαι τον κομφορμισμό της νόησης. Ας μην την δεχτούν αφού δεν θέλουν και δεν κατανοούν πώς την λέω. Η άλλη με προβληματίζει πολύ περισσότερο. Είναι οι άνθρωποι που εστιάζουν στο αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα είναι κάτι που δεν γυρίζει πίσω. Είναι αναπόδραστο. Όσο και να ζητάει ένας δολοφόνος συγγνώμη από τις οικογένειες των θυμάτων (και υπάρχει λόγος που το κάνει, η πραγμάτωση της ηθικής ισορροπίας, η αναγνώριση και δικαίωση του πόνου τους) τα θύματα δεν γυρίζουν πίσω. Κάποια πράγματα είναι όντως ασυγχώρητα. Όμως μπορούν μέσω αυτής της διαδικασίας να γίνουν (με κόπο) τελικώς αποδεκτά. Όχι αποδέξιμα. Αποδεκτά. Γιατί απλά δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Πάς παρακάτω.
