Irisευχαριστώ! Κατανοητό το παράδειγμά σου και συγκεκριμένο το πλαίσιο. Νομίζω η ειδοποιός λεπτομέρεια είναι στο κατά πόσον θέλουμε να είμαστε με το άτομο με το οποίο είμαστε αν είναι αρκετά σαλταρισμένο (χωρίς το μάτι που γυαλίζει απαραιτήτως). Συνήθως το "παιχνίδι" παίζεται στο πόσο αντέχει ο σώφρων να υποσκελίζει την λογική του προς χάριν του έρωτα. Άπαξ και στομώσει αναγκαστικά λύεται και ο χειρισμός. Αυτά τα "παιχνίδια" θέλουν κι οι δυό να παίζουν τον ρόλο τους. @Prince Charmingκοινή καταγωγή έχουμε (surprise!!!)H δυσπιστία ως θεωρούμενο ντοπιοχαρακτηριστικό δεν αποτελεί ισάξιο αντίστοιχο του αντισημητισμού. Ελπίζω το καταλαβαίνεις. Μάλιστα έτερος Εβραίος γνωστός σε άλλη φάση (όταν χρόνια μετά συζήτησα το περιστατικό που μετράει τώρα σχεδόν εικοσαετία) απλά τίναξε τον ώμο: "Ναι δεν είναι και το καλύτερο αλλά σιγά...Γνωρίζω ότι δεν γνωρίζουν την διαφοροποίηση οι περισσότεροι." (ενσυναίσθηση και συγχώρεση του κατά λάθος που λέγαμε...)Ή ήθελες απλώς να κουνήσεις το δάχτυλο για να μην μιλήσεις για την ταμπακιέρα;