#1 Αγαπητή 1, ξέρω ότι ο εσωτερικευμένος μισογυνισμός δεν είναι παρά ενός είδους μίσος του εαυτού, επιβεβλημένο από την πατριαρχία. Ξέρω πως όλες μας βασανιζόμαστε (λίγοτερο ή περισσότερο) με τα σεξιστικά κατάλοιπα μέσα μας και πως δε μεγαλώσαμε σε έναν κενό χώρο, απαλλαγμένο από το σεξισμό. Δε ζούμε ανάμεσα σε αγγέλους και δεν είμαστε άγγελοι. Και δεν φταίν (απόλυτα) οι γυναίκες που καταλήγουν να μισούν άλλες γυναίκες και να τις χαρακτηρίζουν: έτσι μάθαμε, κι είναι δύσκολο να σταματήσουμε την αναπαραγωγή αυτών των στερεοτύπων. 'Εχοντας πει τα παραπάνω (για να σε δικαιολογήσω;), και με αυτό το χυδαίο (τόσο χυδαίο) "πατσαβούρα" να μου ανεβάζει το αίμα στο κεφάλι, πιστεύω ότι μάλλον θα είσαι ιδανικό ταίρι για έναν αγενή λιγούρη και γι αυτό σου τυχαίνουν τέτοιοι. Βλέπεις τον εαυτό σου και τις άλλες γυναίκες σαν αξεσουάρ με χαρακτηριστικά πώλησης ("να, εδώ, στην περίπτωση α' 15 εκατοστά σάρκας, προκλητικό αλλά και άξιο υποτίμησης" ενώ "στην κουρτίνα β' φανταστικό σοφιστικέ νάτουραλ όμορφο ντιζάιν - θα το συμπαθήσει και η μαμά σας"). Εσύ είσαι τα λάθος πρότυπα - και εσύ τα αναπαράγεις: μην παραπονιέσαι που τα λούζεσαι.
