Irini Georgi, Διακρίνω μια κάποια αποδοκιμασία, σα να θεωρείς την προσέγγιση αυτή ρηχή κόντρα στο ιδανικό μυαλό/πολυεργαλείο που θέλεις να συνοδοιπορείς...δεν μπορώ να φαντασθώ ότι δε σου' χε λυθεί η απορία ως τώρα, όπως γράφεις, αλλά ναι, λοιπόν, έτσι, νομίζω, είναι, η εμφάνιση είναι προσόν στο σεξ, το καλό σεξ στηρίζει μια σχέση, κι αυτή η διαρκής τροφοδοσία ικανοποίησης με κάνει ν' αρχίζω να εξαρτώμαι και να δεσμεύομαι και συναισθηματικά, να θέλω σύντροφο στην καθημερινότητά μου, στη ζωή μου, που θα την κάνει πιο όμορφη...Έπειτα ωραία εμφάνιση, δε σημαίνει απαραίτητα bimbo όπως και διανοούμενη δε σημαίνει απαραίτητα πιο έξυπνη. (Και δεν το λέω εγώ, η μαρκησία ντε Μερτέιγ το είπε.) Είναι θέμα άλλων επιλογών, άλλης προσωπικότητας. Η μία/ένας ίσως ενδιαφέρεται περισσότερο για το μαλλί της κι η άλλη να διαβάσει φιλοσοφικά κείμενα, καμία δεν είναι καλύτερη ή χειρότερη, είναι διαφορετικές, μ' ό,τι αυτό συνεπάγεται, δηλαδή ότι η ομορφιά τραβάει, ενώ η διανόηση περιορίζει τον κύκλο υποψήφιων συντρόφων, διότι ο διανοούμενος γίνεται και πιο απαιτητικός, εκτός αν σκέπτεται όπως εγώ, οπότε ανοίγει τον κύκλο, αυτό, δε, μπορεί να το κάνει και μια γυναίκα, το φύλο δεν περιορίζει, να' ναι σκεπτόμενη και να' χει σύντροφο ας πούμε πιο απλό, όχι τόσο αναλυτικό μυαλό. Γιατί να μην την ικανοποιεί, γιατί ν' αποδοκιμάζει αυτήν την επιλογή, όπως νομίζω ότι κάνεις κι εσύ, και τελικά άραγε βρίσκει ποτέ ικανοποιητικό σύντροφο; Δεν είναι πιο ασφαλές να μένουμε στ' απτά κι ορατά; Άλλωστε, το μυαλό του άλλου δεν μπορούμε πραγματικά να το δούμε ποτέ.Και κάτι ακόμη, οι πλούσιοι που συγκεκριμένα ανέφερες ίσως έχουν την αίσθηση ότι αγοράζουν, κανείς, όμως, δεν αγοράζει, αν δεν υπάρχει κάποιος που έχει την αίσθηση ότι πουλιέται - κι άλλωστε εγώ δεν είπα αυτό, δεν είμαι εφοπλιστής και δεν ψάχνω μοντέλα - εκεί ίσως γίνεται μια συναλλαγή, αφορά, όμως, δύο συναλλασσόμενα μέρη. It takes two to tango...