#2 Οι πεθαμένοι ή οι άρρωστοι εθελοντές δεν νομίζω ότι είναι πολύ καλή ιδέα.Μία φίλη πήγε εθελόντρια στην Ινδία ένα ολόκληρο καλοκαίρι και προς το τέλος ,διαπίστωσε ότι το νερό της βρύσης ήταν νερό από τον Γάγγη!Δεν ξέρω τι ανοσοποιητικό ήταν αυτό που την προστάτεψε από μερικές δεκάδες ασθένειες.Για να πας στον Τρίτο Κόσμο ή στην Λατινική Αμερική,η οποία ειρήσθω εν παρόδω,θεωρείται από τις πλέον βίαιες περιοχές του πλανήτη,πρέπει να έχεις κάποια έξτρα εφόδια κατά την γνώμη μου.Και στην Παλαιστίνη μπορείς να πας αν θες,λέμε τώρα,αλλά δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο πρέπει να θες οπωσδήποτε να ταλαιπωρηθείς ή να κινδυνεύσεις,αν δεν εκπορεύεται αυθόρμητα εκ των ένδω.Για ποιο;Η προσφορά δεν ταυτίζεται πάντα με την αυτοθυσία και την αυτοκαταστροφή.Μάλλον δεν έχεις κάνει καθόλου παρέα με εθελοντές που πήγαν Αφρική για παράδειγμα,την περίοδο που θέριζε ο Εμπολα,να σου διηγηθούν ιστορίες όχι για ταινία,για να μην ξανακοιμηθείς κανένα βράδυ της ζωής σου ήσυχα.Χρειάζεται εκπαίδευση ΚΑΙ χαλύβδινος χαρακτήρας για να μην ασχολούνται μαζί σου,αντί για τους ασθενείς, σεισμοπαθείς,πλημμυροπαθείς, κ.τ.λ.Ώσπου να πάρεις τις πληροφορίες σου,ασχολήσου με τους ανθρώπους στην Ελλάδα που υποφέρουν.Είναι πάρα,πάρα πολλοί Πίστεψέ με. Άνθρωποι που πεινάνε, άστεγοι,πρόσφυγες,θα μπορούσες να βρεις μια συλλογικότητα ή μια δομή και να βοηθήσεις.
