Καλησπέρα σε όλους.Αγαπητή #1, κι εμένα με στενοχώρησε η ερώτηση σου. Νομίζω ότι ο έρωτας για αυτόν τον άνθρωπο και η σχέση σου μαζί του δεν είναι το κατεξοχήν σου πρόβλημα, αλλά το σύμπτωμα. Όπως εντόπισαν και άλλοι σχολιαστές, εσύ πως νιώθεις για τη δική σου ζωή; Για τη δουλειά σου, για το δικό σου σπίτι, για όλα αυτα που λες και το πώς τα λες. Δεν είναι ότι έχεις βάλει αυτόν σε βάθρο, είναι ότι έχεις σκάψει μια τρύπα για τον εαυτο σου και έχεις μπει μέσα.Πιστεύω ότι για να αντιμετωπίσει κανείς τη ζωή, δεν χρειάζεται τίποτα λιγότερο από κουράγιο και θάρρος και γενναιότητα και πολλή πολλή δουλεια. Ακόμα κι αν ο τύπος ήταν τρελός και παλαβός για σένα, η πορεία του δεν θα ειναι η δική σου πορεία, και δε θα δικαιούσουν να νιώθεις κάπου είδους περηφάνεια επειδή είσαι μαζί του - δεν είναι κάτι που μπορεί να σου προσδώσει αξία, δεν λειτουργεί ετσι το πράγμα. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να στο πώ, αλλά το πρόβλημα σου δεν θα λυθει αν σε αγαπήσει, κάθε άλλο. Το χειρότερο που μπορει να σου συμβεί αυτή τη στιγμή είναι να σε ερωτευτεί, γιατί τότε θα μουδιάσουν όλα τα αντανακλαστικά σου και θα αφεθεις να ζησεις μια ζωή δι'αντιπροσώπου. Είσαι τυχερή, κι ας μην το βλέπεις τώρα. Τώρα, αρκεί να δεις τη γη που τραντάζεται κάτω από τα πόδια σου και να κουνηθείς. Και να αγπησεις το δικό σου σπίτι, και να ασχοληθείς με αυτό, κι ας μην είναι ιδανικό :)