Σου απαντώ χωρίς ίχνος διάθεσης να αντιπαρατεθούμε.Ο φίλος του, εικάζω,ότι είχε παλαιόθεν αυτές τις χαρούμενες πεποιθήσεις, τύπου, έχω μόνιμη σχέση και άλλες τέσσερεις για να πορεύομαι. Ενδεχομένως σφαλλω, οπότε ,ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη.Αν όμως ισχύει αυτό που αναφέρω,είτε δέχεται τον φίλο ως έχει σαν χαρακτήρας,είτε όχι και μοιραία η σχέση φιλίας θρυμματίζεται.Δεν αλλάζει κανείς αν δεν θέλει. Φιλικές σχέσεις δημιουργεί ο καθένας για τους λόγους του. Άλλος για να στηρίζεται,άλλος για να στηρίζει και άλλος για να ανταγωνίζεται κάποιον.Αν δεν εγκρίνει κάποιος τον χαρακτήρα του φίλου του,αποκόπτεται,δεν διατρανωνει ότι συντηρεί ίσες αποστάσεις,ούτε ανακοινώνει προσωπικά δεδομένα.Και αν το κάνει,δεν έχει το θράσος να ισχυριστεί εκ των υστέρων ότι είναι φίλος.Επισης,με ποιο δικαίωμα ακριβώς το παίζει ρυθμιστής της κατάστασης;Αυτό του κουμπάρου,ή αυτό του φίλου;Η δε τελευταία διευκρίνιση,δεν ενδιαφέρεται ερωτικά γι αυτήν ,ήταν άνω ποταμών.Ιδού ο ανιδιοτελής θεματοφύλακας της ηθικής.Δεν προσπορίζεται κανένα όφελος και όμως...Όφελος σαφώς και έχει,ας το εντοπίσει και ας το παραδεχτεί ο ίδιος πρωτα ,για να μην γραφτεί πιο λάβρο κείμενο.Το τζιτζίκι της παρεας,ο άφρων play boy φίλος του ,χρειάζεται να χάσει τις σταθερές του για να συνέλθει. Όσο περιτριγυρίζεται από γυναίκες που κάνουν τα πάντα για να είναι μαζί του,θα εξακολουθεί τα αυτά ταύτα.Γιατί να πάει σε ειδικό;Μια χαρά άρχων στο βασίλειό του είναι(προς το παρόν).