Το θέμα δεν είναι πως σάρωσε στα πλούσια προάστια (στην Πενσυλβάνια ή και αλλού), ή στις αγροτικές/επαρχιακές (πάντα συντηρητικές) περιοχές, αλλά ότι πήγε πολύ καλά και στις μεσοαστικές και εργατικές γειτονιές της Πενσυλβάνια, του Μίσιγκαν, του Ουισκόνσιν, που παραδοσιακά--στην πρόσφατη ιστορία (πλην της εποχής Ρήγκαν, όπου ακόμα και η Μασαχουσέτη τον ψήφισε)--υπήρξαν κάστρα των Δημοκρατικών. Εγώ όταν είδα αυτές τις τρεις Πολιτείες να είναι 50/50 απ'την αρχή των exit polls είπα "πάει, τέλειωσε, θα νικήσει ο Τραμπ".Αν κατοικούσατε στην ίδια γειτονιά και το 2008 ή 2012, θα βλέπατε πάλι πως η συντριπτική πλειοψηφία των εύπορων γειτόνων σας ψήφισε τους Ρεπουμπλικανούς. Όμως τότε θα ντρέπονταν να βάλουν τόσες ταμπελίτσες στο γκαζόν, διότι ο Ομπάμα ήταν η επιτομή του κουλ (ενώ ο McCain και ο Romney, όχι), ενώ αυτήν την φορά η Hillary ήταν που έμοιαζε ξενέρωτη. Οπότε τώρα του έδωσαν και κατάλαβε, με τις ταμπελίτσες.Σε μια χώρα όπου ο ανταγωνισμός, το σκληρό παιχνίδι (π.χ. σπορ), η ισχύς, η προδιάθεση να κερδίσεις γενικά, βρίσκονται στο κέντρο της ζωής, όποιος μοιάζει ξενέρωτος και αδύναμος έχει χάσει απ'την αρχή. Πόσο μάλλον στην πολιτική.Και μεταξύ μας τώρα: τι άσχημα ντυμένη που ήταν, ούτε επίτηδες να το έκανε για να μοιάζει αδύναμη. Εμάς μπορεί να μας συγκίνησαν τα λευκά, και η η αναφορά στις σουφραζέτες. Όμως οι Αμερικανοί δεν γουστάρουν ο/η υποψήφιος να φαίνεται αδύναμος ή λαπάς. Θυμηθείτε πως ήταν ντυμένη η κατά τα άλλα βλαμμένη Σάρα Πέιλιν--δεν μιλάω για τις σέξυ εμφανίσεις, αλλά για την ισχύ που απέπνεαν.Ευτυχώς ο Ομπάμα ήταν πολύ πιο κουλ και μάγκας στο στυλ του από την Palin. Και όχι μόνο κουλ, αλλά σούπερ κουλ μαύρος, με ένα πολύ δικό του στυλ.Την Hillary (ειδικά προς το τέλος) φαίνεται πως την συμβούλεψαν να ντυθεί έτσι που να μοιάζει γλυκιά--και αυτό μάλλον την έβλαψε. Πήγε μάλλον στο άλλο άκρο (για να μην φαίνεται bitch). Γενικά είναι πολύ δύσκολη η θέση μιας γυναίκας υποψηφίου σε αυτό το θέμα.