Επειδή δεν μπορεί τόσες πολλές γυναίκες να μην είναι επιθυμητές για σχέση (περονόσπορος έχει πέσει;) έχω αρχίσει να αναπτύσσω την θeωρία ότι το τι περιλαμβάνει μια σχέση έχεις ΤΕΛΕΙΩΣ διαφορετικό ορισμό για τον μέσο άντρα και την μέση γυναίκα. {Προσοχή παρακαλώ στο "μέσο". Δεν ισχυρίζομαι ότι ισχύει για όλους φυσικά!]Η μέση (νεαρή) γυναίκα φαίνεται ότι -από αυτά που γράφονται και σε στήλες της Lifo αλλού- ονειρεύεται: Καφέδες στους οποίους θα συζητούν τα σώψυχά τους επί ώρες. Βόλτες στην ακρογιαλιά όπου θα συζητούν τα σώψυχά τους επί ώρες. Εξόδους για φαγητό με άλλα ζευγάρια όπου θα συζητούν για τις ομοιότητες και διαφορές στις σχέσεις τους επί ώρες. Αγκαλιές κάτω από τις κουβέρτες το χειμώνα όπου θα γουργουρίζουν επί ώρες. Παρακολούθηση ταινιών και παραστάσεων συνήθως κοινωνικού περιεχομένου για τις οποίες κατόπιν θα συζητούν με το ταίρι επί ώρες. Δεν ξέρω αν το έχουν αντιληφθεί αυτές οι γυναίκες (που βλέπω να κλαίγονται ότι τις "χρησιμοποιούν" μόνο για σεξ) αλλά οι περισσότεροι άντρες τα σιχαίνονται όλα αυτά. Το "επί ώρες" ιδιαίτερα και το πολύ μπλα μπλα. Κι αν τα κάνουν ενίοτε τα κάνουν στην αρχή για να μπορέσουν οι άνθρωποι να σταυρώσουν μια γυναίκα. Όχι γιατί τρελλαίνονται να παρλάρουν! Ο μέσος άντρας αναθρέφεται (είναι κοινωνικό κατασκέυασμα αλλά κι ένα εφέ της τεστοστερόνης) να είναι άνθρωπος της δράσης. Όχι της πάρλας. Οπότε το ότι θα σηκωθεί να κάνει ένα ντουζ και να φτιάξει μια μακαρονάδα να φάει το ζευγάρι (και θα βιδώσει κι εκείνο το ντουλάπι που του έχουν επισημάνει ότι έχει λασκάρει γιατί θέλει να ευχαριστήσει... και θα προτείνει και να πάει την κοπέλα στην δουλειά της εκείνος...) είναι ίσως πιο γνήσια και ουσιαστική έκφραση συναισθήματος (μιας κι έχει άμεσο απτό αποτέλεσμα που καρπώνεται κι η γυναίκα) από το να της έλεγε τις π@π@ρολογίες που θα ήθελε να ακούει επί ώρες σε "ρομαντικά" σκηνικά...Το παν είναι αν θέλει να μπει σε διαδικασία πράξεων. Από λόγια χορτάσαμε!Βέβαια τι ξέρω εγώ θα μου πείτε. Είμαι γυναίκα που σκέφτομαι σαν άντρας.