#2 Ως πότε θα έχει ανάγκη το παιδί τον πατέρα του;Ποιο παιδί εννοείς; Το μωρό ή το 11χρονο;Και τα δύο θα τον έχουν ανάγκη για πάντα. Παιδιά του είναι.Ποιος θα πηγαινοφερνει το 11χρονο στις δραστηριότητες ,ποιος θα το διαβάζει,ποιος θα ασχολείται;Εσύ διατειθεσαι;Πνίγεσαι με το μωρό, δουλεύεις και έχεις αναλάβει και το σπίτι.Το άλλο παιδί δεν θέλει φροντίδα,στοργή και αγάπη;Εύκολα πέρασε με το διαζύγιο των γονιών του;Ρωτάω ,δεν γνωρίζω.Πώς το σκέφτηκες όταν παντρευτηκατε με τον συγκεκριμένο;Είχε ήδη παιδί ο άνθρωπος.Κατανοώ ότι ζοριζεσαι πολύ με μωρό,δουλειά,σπίτι και δεύτερο παιδί στο σπίτι,αλλά το ότι δεν έχεις πρόβλημα με το 11χρονο δεν λύνει σε κανένα τίποτα.Ούτε στο σύζυγο,ούτε στο παιδί,ούτε και σ εσένα βέβαια.Η ανοχή και η καλοπροαίρετη ουδετερότητα δεν καλύπτει κανέναν εν προκειμένω.Αν νιώθεις ότι ο σύζυγος ασχολείται πολύ με το παιδί του για να αποδρά από την τρέχουσα πραγματικότητά σας, είναι άλλο ζήτημα,κατ εμέ,πολύ σοβαρό.Σημαίνει ότι κάτι δεν πήγε καλά με τις επιλογές του.Ελπίζω να μην εννοείς αυτό.Κατά τα λοιπά, οι συνθέτες καταστάσεις ,απαιτούν περισσότερο χρόνο για να ρολαρουν. Να αφήσεις αυτό το περιθώριο σε όλους σας.Και σε καμία περίπτωση δεν υπονοώ ότι είσαι κακή μάνα για το 11χρονο.Για να είμαι ειλικρινής,θα σε χαρακτήριζα ,ενδεχομένως εσφαλμένα και ζητάω συγγνώμη προκαταβολικά,βολική συγκάτοικο. Οι ερωτικές σας σχέσεις θα επανέλθουν με τον σύζυγο,μόλις αποφασίσεις ότι είστε τέσσερεις στο σπίτι κι όχι δύο.Είναι βασικό αυτό να το επεξεργαστείς.Και είναι δικαίωμά σου να διεκδικήσεις αυτές τις σχέσεις,απλά ,πλέον θα λειτουργήσετε σε άλλα πλαίσια. Περίσκεψη,υπομονή και ψυχραιμία!