Και από όλα αυτά φαίνεται πόση εμπιστοσύνη έχουμε στο σωφρονιστικό μηχανισμό της φυλακής - γιατί άραγε.Εικοσιένα χρόνια δεν είναι λίγα, τα χρόνια δεν είναι στραγάλια. Εμείς που έχουμε την ίδια ηλικία με τον Κατσούλα και τον είχαμε "δει" τότε σαν συνομήλικο ξέρουμε ότι αυτά τα χρόνια είναι όλη μας η ζωή, ότι ζήσαμε και δημιουργήσαμε μέχρι τώρα. Το θέμα είναι τώρα που βγήκε, τι γίνεται με την είσοδό του στο κοινωνικό συμβόλαιο που τόσο εύστοχα διατυπώνει η κυρία Κυριακίδου. Υπάρχουν και στην έξοδο μηχανισμοί στήριξης; γιατί σαν δικηγόρος γνωρίζω πως οι περισσότεροι εγκληματούν ξανά, πολλές φορές για να ξαναβρεθούν στην ασφάλεια και στο οικείο της φυλακής.