Δε μπορώ να φανταστώ πιο αποτυχημένη,απλοϊκή και λαϊκιστική περιγραφή της ενηλικίωσης. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι-ο καθένας ωριμάζει με άλλο τρόπο. Επίσης - here comes the breaking news of the day oh wow- δεν θέλουν όλοι να γίνουν cool,γαμάτοι, να γυρνάνε οι άλλοι γύρω τους σαν τις μύγες με το μέλι και να τους λατρεύουν. Μερικοί γουστάρουν τον εαυτό τους όπως είναι και δεν επιθυμούν να γίνουν Queen Bee! Μερικοί 20αρηδες θέλουν απλά να περνάνε όμορφα... και τελικά ενηλικιώνονται αναλαμβάνοντας περισσότερες ευθύνες,ξεπερνώντας άγχη και φόβους, βλέποντας όνειρα να μην πραγματοποιούνται γιατι ετσι-είναι-η-ζωή, σκεπτόμενοι διαφορετικά, αντιλαμβανόμενοι την διαφορετικότητα των απόψεων και αποδεχόμενοι την φύση της. Ωριμότητα δεν είναι να αποδεχτείς τον εαυτό σου ως έχει και να εγκαταλείψεις την μάταιη προσπάθεια να γίνεις κάτι που δεν είσαι για να σε δεί ο περίγυρος ως το τελειότερο πλάσμα του κόσμου σαν τη μαμα σου.Αυτό το λένε κομπλεξΑν υπήρχε ένας ορισμός για την ωριμότητα, τότε όλοι θα ξεκινούσαν και θα κατέληγαν στα ίδια. Βα - ρε - το