#2 Δεν είναι περίεργο να ακούγονται εκφράσεις όπως "επιχρήμασι υποδούλωση" , η εργασία σπανίως υπήρξε πηγή χαράς. Πηγές αναφέρουν ότι ο αρχαίος άνθρωπος μάλλον θεωρούσε την αγροτική εργασία μεγάλο μαρτύριο, και η δουλειά του αγρότη ήταν λίγο έως πολύ μονόδρομος. Άλλωστε δεν μπορώ να φανταστώ τον πρωτόγονο άνθρωπο να ξυπνάει τη Δευτέρα και να λέω "πω, γ@@#το πάλι έχω να κυνηγήσω σήμερα. Η επιβίωση προϋποθέτει εργασία, απλά η σύγχρονη κοινωνία απαιτεί εξειδικευμένη εργασία και δίνει πληθώρα επιλογών.Στο δια ταύτα,δε βρίσκω απαραίτητη την αναζήτηση της ευχάριστης εργασίας. Μία δουλειά μπορεί να έχει τρία (βασικά) θετικά χαρακτηριστικά. Είτε σ' αρέσει πάρα πολύ, είτε έχει καλές απολαβές, είτε αφήνει χρόνο για άλλες δραστηριότητες. Αν κάποια έχει και τα τρία -δεν το συζητώ- είναι ιδανική. Με δύο χαρακτηριστικά μένεις, με ένα το ζυγίζεις.. Προφανώς δεν ξέρω τι ισχύει για σένα. Θέλω να καταλήξω ότι δεν είναι καταδίκη να μείνεις εκεί που είσαι αν η δουλειά αυτή ταιριάζει αλλιώς στη ζωή σου. Μπορεί στις γνωριμίες σου να λες "δουλεύω στο λογιστήριο μιας εταιρίας" κι όχι "είμαι free fall coach" , αλλά θα το γυρίζεις και θα συνεχίζεις "αλλά κάνω πολλά ταξίδια" ή " στον ελεύθερό μου χρόνο ασχολούμαι με αυτό.." Καλή τύχη ό,τι κι αν κάνεις ;)
