Την δεκαετία '60 και '70 θυμάμαι στην Δραπετσώνα έναν γέρο με ένα καροτσάκι που γύρναγε τις γειτονιές και πούλαγε μπουγάτσα που γινόταν ανάρπαστη. Την έκοβε σε κύβους και την έδινε σε χαρτί με κανέλα και χοντρή (κρυσταλλική) ζάχαρη και όχι άχνη. Βασικό χαρακτηριστικό της η έλλειψη κρέμας. Η γεύση της μου είχε μείνει και ποτέ δεν την ξανάφαγα έκτοτε μέχρι κανα δυο μήνες πριν που πήγα Θεσσαλονίκη. Εκεί, στην οδό Φράγκων 20, εντόπισα ένα μπουγατσοπωλείο που έμοιαζε αρκετά υποσχόμενο, το ΝΕΟΝ. Ρώτησα αν είχαν μπουγάτσα χωρίς κρέμα και μου είπαν πως είχαν. Και μάλιστα, την συγκεκριμένη την σερβίρουν με κρυσταλλική ζάχαρη!! Ήταν πράγματι εξαιρετική.Άρα, ναι... στη Θεσσαλονίκη υπάρχει ακόμα καλή μπουγάτσα!