Σαν την Τζο από το Nymphomaniac, απέναντι στο δίλημμα που της επιβάλει χειριστικά ο Ζερόμ: ή το παιδί σου, ή το μουνί σου. Και διάλεξε το μουνί της. Πόσο άδικο δίλημμα, πόσο αντι-συζυγικό. Αυτή ήθελε να μη χάσει το φύλο της, όχι να χάσει το παιδί της. Αντίθετα από την Mrs H., που σαν θηλυκός Ζερόμ, προτιμούσε έναν ακρωτηριασμένο σύζυγο, ένα ακρωτηριασμένο φύλο, το δικό της, χειριστικά πάλι, χρησιμοποιώντας τα παιδιά της.(Πόσα clues έχει τελικά αυτή η ταινία, μέρα με την μέρα και περισσότερα...)Για να βρει τελικά το αληθινό της νόημά η λέξη "σύζυγος", θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι είναι πιθανόν να μπορεί να αντέξει και την εξωγαμιαία ανάταση ως εγγεγραμένη στα όρια της συζυγικότητας και για χάριν αυτής. Συνήθως επιλέγουμε να παύουμε την συζυγικότητα, αντί να υποψιαστούμε ότι ίσως έτσι μπορούμε να την κάνουμε πιο κυριολεκτική. Όμως ακόμα, τα προβληματικά όρια της έννοιας διαγράφονται κατά τον γαμήλιο όρκο. Ένας όρκος που όταν αθετηθεί, αποδεικνύεται δυνατότερος από την όποια δυναμική της συζυγικότητας.