Όλοι εσείς που βγάζετε τόσο θυμό και κακία, αναρωτιέμαι πως είστε σίγουροι ότι ο άνθρωπος δεν το έχει πει στη γυναίκα του. Μήπως κρίνεται εξ ιδίων? Δηλαδή μήπως απλά μας λέτε τι θα κάνατε εσείς? Αλλά και κάτι άλλο. Πότε ο γάμος εξισώθηκε με το σεξ? Από πότε αυτό είναι το πιο σημαντικό στοιχείο που όταν εκλείψει πρέπει ή να το αποδεχτούμε ή να χωρίσουμε? Και από πότε δεν είναι υποκρισία να προσποιείσαι ότι είσαι οκ ενώ και οι δύο σύντροφοι ξέρουν ότι δεν είναι. Αλλίμονο στο ίδιο κρεββάτι κοιμούνται, μπορούν να καταλάβουν αν όλα είναι καλά ή όχι στην ερωτική τους ζωή.Θα τείνω να συμφωνήσω με τον/την ΤΝΚΣ (αν και θα προτιμούσα να απέφευγε την ωμή χρήση λέξεων) για τον ορισμό της συν-ζυγικότητας.