Αγαπητή φίλη, Δεν θα σου απαντούσα, αν δεν διαπίστωνα πως πραγματικά είσαι ένα βήμα πριν την εγκατάλειψη της κατάθλιψης και της εισόδου σου πάλι στην αισιοδοξία και την ψυχική υγεία. Δεν είμαι ψυχολόγος, ούτε ψυχίατρος, αλλά χρησιμοποιώ την ψυχολογία για να την λύση των ψυχικών προβλημάτων και όχι την λογική. Την λογική την χρησιμοποιώ για να κάνω συλλογισμούς και να έχει η βοήθεια μου υψηλό βαθμό κατανόησης.Σου απαντώ κατευθείαν χωρίς περιστροφές και σκέψου τα. Απόφυγε να θυμώσεις ή να στεναχωρηθεί. Αντίθετα, κατανόησε τα και αποφάσισε τι θα κάνεις, γιατί μόνον εσύ μπορείς να θεραπεύσεις τον εαυτό σου.Συνήθως το κεφάλι μου είναι σαλάτα. Να, σου μιλάω και η καρδιά μου πάει να σπάσει, οι ρυθμοί της εμποδίζουν το μυαλό να σκεφτεί. Η καρδιά σου, κάνει αυτό που σου λέει το μυαλό και όχι το αντίθετο. Το μυαλό μπορεί να ρυθμίσει την καρδιά. Έτσι ζω χρόνια τώρα. Ξεκίνησε ύπουλα με μια ταχυκαρδία που δεν έδωσα σημασία κι έχει γίνει βόας γύρω από τον λαιμό μου. Δεν ξεκίνησε «αυτό». Εσύ το ξεκίνησες και μάλιστα σιγά σιγά και όταν διαπίστωσες πως με μια ταχυκαρδία δεν πετύχαινες τον στόχο σου, αποφάσισες (υποσυνείδητα) να πετύχεις και τα οφέλη που ήθελες να έχεις. Φοβάμαι τα πάντα, οτιδήποτε μπορεί να μου προκαλέσει πανικό. Απ’ τον πολύ στον λίγο κόσμο. Απ το ασανσέρ και το αεροπλάνο, ως τις μεγάλες πλατείες. Φοβάσαι τα πάντα, για να κινητοποιήσεις τους άλλους ανθρώπους, για να αποφύγεις τις ευθύνες σου, για να μην εκτελέσεις τα καθήκοντα σου απέναντι στην κοινωνία, για να μην κάνεις τίποτα! Δεν σε κατηγορώ, αλλά αυτός είναι ο στόχος σου.Κυκλοφορώ με χάπι στην τσέπη, αν και θέλει αρκετή ώρα να πιάσει, αφού έχω γίνει ρεζίλι να κάθομαι κάτω και να παίρνω αναπνοές. Το χάπι και οι αναπνοές είναι το άλλοθί σου πως δήθεν «καταπολεμάς» την «ασθένεια» και για να σε δει ο κόσμος πως όντως είσαι «άρρωστη». Παντού πήγα, σ’ όλους τους γιατρούς, τίποτα. Εάν δεν ηρεμήσουν τα νεύρα μου, οι κρίσεις πανικού δεν θα περάσουν. Ακριβώς. Το να ηρεμήσουν όμως τα νεύρα σου, δεν το κάνουν αυτά, δηλαδή τα νεύρα, αλλά εσύ. Ο μόνος τρόπος για να ηρεμήσεις είναι να αλλάξεις στόχο. Να μπεις πάλι στην κοινωνία, να λειτουργήσεις με χρησιμότητα και να αναλάβεις τις ευθύνες σου. Αυτόν τον στόχο πρέπει να υιοθετήσεις. Πώς να ηρεμήσουν, άμα είμαι συνέχεια με ταχυπαλμίες και τρόμο, κανείς δεν μου είπε, πουθενά, απλώς γιατί δεν ξέρουν. Έχεις πέσει σε φαύλο κύκλο. Ο μόνος τρόπος για να τον σπάσεις είναι να αλλάξεις στόχο. Δικό μου θέμα είναι που έκανα τα νεύρα μου κουρέλια, δικό μου και να λυτρωθώ. Να πάω, λένε, να κάνω ψυχοθεραπεία, να βρω τη ρίζα του κακού, σε τι κλοτσάει το σύστημα. Η ρίζα του κακού είναι ο λανθασμένος στόχος ζωής που έχεις υιοθετήσει, προϊόν παραχαϊδέματος όταν ήσουν παιδί. Επίσης είναι προϊόν μιας εξαιρετικά ισχυρής τάσης για ανωτερότητα που προκειμένου να την επιτύχεις, δεν διστάζεις να γίνεσαι ρεζίλι!!!Δεν μπορώ, δεν θα καταλάβει ο άντρας μου, δεν θέλει ν ακούει γι’ αυτά, ούτε οι γονείς μου, Ένας πιθανός στόχος είναι ακριβώς ο άντρας σου και οι γονείς σου, που προσπαθείς να τους αποδείξεις πως είσαι «άρρωστη» (το γιατί προσπαθείς έχει σχέση με τον στόχο σου). Τα ψυχολογικά μου είναι δική μου υπόθεση. Σαφώς τα ψυχολογικά σου είναι δική σου υπόθεση, αλλά δεν μπορείς να τα τακτοποιήσεις μακριά από τους ανθρώπους, έξω από την κοινωνία. Δεν πρέπει να απομακρυνθείς, ούτε να απομονωθείς. Το αντίθετο, θα πρέπει να επανέλθεις στην κοινωνία (γιατί τώρα είσαι απέξω) μέσα από την ανταπόκριση στις υποχρεώσεις που έχεις απέναντι της. Κουράζω τους γύρω μου με τις φοβίες μου, μην πάμε εδώ, μην πάμε εκεί, γίνομαι βάρος κι αυτό με κάνει ακόμα χειρότερα. Οι φίλοι σιγά-σιγά με κάνουν πέρα, δεν με υπολογίζουν στις εξόδους, μια και παίζει να το ακυρώσω. Ακριβώς έτσι είναι και έτσι αποδεικνύεται η απομάκρυνση σου από την κοινωνία. Θέλεις εκείνοι να έρχονται προς εσένα και όχι εσύ προς εκείνους. Αυτό σου δίνει μια αίσθηση ανωτερότητας, που είναι όμως φανταστική και μόνο μέσα στο μυαλό σου. Βλέπω τους ανθρώπους στον δρόμο και τους ζηλεύω. Όμορφους, άσχημους, όσοι αναπνέουν καθαρά κι όχι με πιεσμένο στήθος μού προκαλούν θαυμασμό. Αυτά είναι λόγια για να δικαιολογηθείς στον εαυτό σου. Αν τους ζηλεύεις, δεν έχεις παρά να γίνεις όπως εκείνοι, αντί να κάθεσαι και να παραδίνεσαι στους πανικούς που δημιουργείς. Αυτούς με το γερό νευρικό σύστημα ή τους αταλαιπώρητους από τη ζωή, τους τυχεράκηδες, πόσο τους ζηλεύω αυτούς. Μην το ρίχνεις στο γερό νευρικό σύστημα, γιατί δεν είναι αυτή η αιτία. Ούτε στην τύχη, γιατί δεν είναι θέμα τύχης. Θέλω να ζήσω και δεν μπορώ. Εμποδίζω εγώ η ίδια εμένα να ζήσω. Να τρελαίνεσαι. Να τρέχεις στο νοσοκομείο βράδυ σίγουρη ότι θα πεθάνεις και να σου λένε ότι είσαι μια χαρά και να μην αγχώνεσαι. Αυτό είναι πραγματικά η απόδειξη πως δεν έχεις κάτι παθολογικό, αλλά μόνο ψυχολογικό. Και μην ανησυχείτε, έρχεται πάρα πολύς κόσμος τελευταία με τα ίδια συμπτώματα, είναι από την πίεση της ζωής, την καθημερινότητα, μη δίνετε σημασία και θα περάσει κι έξω απ την πόρτα. Αυτή είναι η δικαιολογία σου, η επιβεβαίωση από τους όμοιους σου για να δικαιολογήσεις τις επιλογές σου και για να μην κάνεις τίποτα. Τι σημασία έχει πώς είναι οι άλλοι; Άσε τους άλλους να είναι όπως θέλουν και κάντε αυτό που χρειάζεστε στην ζωή σας. Α, ναι, Και μην μπείτε στη διαδικασία των ηρεμιστικών απλώς θα εξαρτηθείτε δεν θα λύσετε το πρόβλημα. Κι εμένα τα νεύρα μου κρόσσια. Και να νιώθω όλο και πιο μόνη μέσα σ’ αυτό, κανείς να μην μπορεί να με βοηθήσει. Ακριβώς έτσι θα γίνει με τα χάπια. Και όντως δεν μπορεί να σε βοηθήσει κανένα, εκτός από τον εαυτό σου. Πείτε μου τι να κάνω. Το ότι παίρνω ηρεμιστικά ισοδυναμεί με κοινωνική αυτοκτονία.Ακριβώς. Μπορείς αν θες να πάρεις ηρεμιστικά, αλλά για να μπορείς να διαχειριστείς τους στόχους σας και μετά να τα σταματήσεις. Και να ’μαι εδώ να κρύβω τον φόβο, τη μόνιμη απειλή που νιώθω ότι κάτι κακό θα γίνει ή ότι πεθαίνω. Ναι έτσι ακριβώς προετοιμάζεις τον εαυτό σου για το χειρότερο. Καλύτερα να αλλάξεις στόχο. Ο άντρας μου λέει και το άλλο απίθανο, ότι το κάνω επίτηδες για να τραβήξω την προσοχή πάνω μου, ότι τον κούρασα και να συνέλθω. Έχει δίκιο ο άντρας σου. Μπορεί να το κάνεις και γιαυτό. Και, ναι, να συνέλθεις με την έννοια να αναλάβεις τις ευθύνες σου και τις υποχρεώσεις σας. Με αντιμετωπίζουν όλοι σαν μια υστερική, μια κακομαθημένη, μία από τις γυναίκες που μισώ. Έτσι γίνεται ακριβώς, αλλά προτιμάς να μοιάζεις με μια τέτοια γυναίκα, από του να μην ασχολούνται καθόλου μαζί σας !!!Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει ότι ο χρόνος περνά και η ζωή κυλά εν αγνοία μου, κλεισμένη μέσα στο τετράγωνο χωρίς να μπορώ να κουνήσω. Συνεχίζεις να επιδεικνύεις το πρόβλημα σου, δηλώνοντας ταυτόχρονα πως δεν μπορείς να κάνεις κάτι, ενώ αυτό δεν είναι αλήθεια. Αν το πίστευες πραγματικά δεν θα δημοσιοποιούσες αυτή την επιστολή σου. Κι έχω γίνει ό,τι σιχαινόμουνα. Άνθρωπος που φοβάται να ζήσει. Και με πιάνει τρέλα και θέλω να ουρλιάξω «δεν είμαι εγώ αυτή, δεν φταίω. Δεν ξέρω γιατί αυτοτιμωρούμαι, λυπηθείτε με. Μην ζητάς λύπηση, κάτι άλλωστε που το κάνεις στο τέλος. Αν θέλεις να ζήσεις άλλαξε στόχους και άσε τις κλάψες !!!Δεν είμαι ούτε κακομαθημένη, ούτε υστερική». Πώς γίνεται να ’σαι έξυπνος, αλλά τόσο εγκλωβισμένος, δεν το καταλαβαίνω, δεν το χωρά το μυαλό μου. Δυστυχώς οι άνθρωποι που παρουσιάζουν ψυχικά προβλήματα είναι πολύ έξυπνοι, απλά χρησιμοποιούν την εξυπνάδα τους για λάθος σκοπό. Και ο φόβος μ’ έχει κάνει να μοιάζω σ’ αυτό που μισώ, μια ανήμπορη άνευ λόγου γυναίκα.. Μπροστά στα οφέλη που έχεις με τους πανικούς, αυτό δεν μετράει καθόλου. Δεν τα βγάζω πέρα. Δεν ξέρω ούτε γιατί ούτε πώς. Ξέρω ότι δεν τα βγάζω.Αυτή είναι η κύρια κραυγή που βγάζεις μόνο και μόνο για να προσελκύσεις τους ανθρώπους γύρω σου και να τους θέσεις στην υπηρεσία σου, στην νοσηλεία σου και εσύ να μην κάνεις τίποτα απολύτως, με την δικαιολογία των πανικών. Σας παρακαλώ, μη με κρίνετε, αν χρειάζεται να κάνετε κάτι, απλώς δώστε μου λίγο χρόνο. Αλλά, σας παρακαλώ, μη με λυπάστε, εντάξει; Ακριβώς, επειδή δεν είσαι άνθρωπος για λύπηση, σου τα λέω χοντρά, για να σε ταρακουνήσω μήπως και αφυπνιστείς και διασωθείς. Είναι στο χέρι σου. Σου προτείνω κάθε φορά που σε πιάνει, παρατήρησε τον εαυτό σου και συνειδητοποίησε τι σκέφτεσαι, τι αισθάνεσαι, τι κερδίζεις, τι χάνεις και περισσότερο τι θα γινόταν αν έκανες μια άλλη επιλογή. Αυτό θα είναι μια καλή αρχή, για να προχωρήσεις. Μπορείς να θεραπευτείς αν το θέλεις πραγματικά!
Σχολιάζει ο/η