Ελενη,ειχα βρεθει και εγω σε μια παρομοια κατασταση,οχι βεβαια με τοσο εντονα στοιχεια αλλα ενιωθα οτι μετα απο εντεκα χρονια σχεσης δεν ειχα παρει αυτα που αξιζα και το μελλον μου αχνοφαινοταν,στην καλυτερη περιπτωση, αδιαφορο.Το ταιρι μου ηταν εκεινο που πηρε την αποφαση να χωρισουμε και στην αρχη απελπιστηκα και δεν το δεχτηκα,οταν ομως περασε ενας μηνας ενιωσα οπως δεν ειχα νιωσει ξανα αυτα τα εντεκα χρονια,εβλεπα τον κοσμο πλεον με τα δικα μου ματια,εκρινα τους ανθρωπους με τα δικα μου κριτηρια και επιτελους σταματησε να εξαρταται η ζωη μου,η καλοπεραση μου απο ενα ατομο.Πιστευω οτι ολοι μας πρεπει να κανουμε μια αναθεωρηση των σχεσεων μας, φιλικες/ερωτικες/οικογενειακες, εκτιμωντας την ποιοτητα τους και βαζοντας καμια φορα τον εαυτο μας πανω απο ολους και ολα,μονο τοτε σκεφτομαστε ξεκαθαρα και παιρνουμε τις καλυτερες αποφασεις.