Σε μια παλιά μου σχέση, ο τότε φίλος μου αποφάσισε να πάρει σκύλο. Όταν χωρίσαμε τον κράτησε αυτός. Μετά απο ένα μήνα ήθελε να τον χαρίσει γιατί τον κούρασε η τρίχα... Τον πήρα εγώ. Και μετά παντρεύτηκα και τον είχα πλάι μου. Και μετά έκανα και παιδάκι και τον έίχα πλάι μου . Και τώρα είμαι έγκυος στο δευτερο παιδάκι και τον έχω πλάι μου. Ότι και να συμβεί τα ζώα είναι ψυχές, όχι αντικείμενο που το πετάς. Ας το καταλαβουν ορισμένοι.
Σχολιάζει ο/η