“Κατανοώ, οπότε, απόλυτα την παράνοια που χαρακτηρίζει πολλούς γκέι που δηλώνουν πιστοί χριστιανοί, Πηγή: www.lifo.gr”Αρα gay= αναγκαστικά άθεος; Ο δρόμος προς τον Θεό, για όποιον το θέλει και το ψάχνει είναι ένας δρόμος προσωπικής ενδοσκόπησης, βαθιάς αυτογνωσίας και αναζήτησης της αλήθειας. Δεν νομίζω πως βοηθούν τέτοιου είδους συνθήματα. Ούτε συμβουλές γενικής κατεύθυνσης υπάρχουν βέβαια. Χρειάζεται ταπείνωση και ειλικρινής διάθεση από όλους gay ή μη. Απαντήσεις εύκολες δεν υπάρχουν, αλλά θεωρώ εξίσου άσχημο να σπρώχνεις έναν νέο που δεν εχει κατασταλάξει στην αθεΐα τόσο απόλυτα εκεί, λόγω μίας προσωπικής (άσχημης) πείρας όπως ωραία λέει και ο μάγιερς παραπάνω.Μιας και ο Κος σαπουντζάκης ανέφερε τις εκδόσεις «εν πλώ», προτείνω για όποιον ενδιαφέρεται το εσχάτως εκδοθέν: «έλξη και πάθος» του ψυχίατρου π. Βασίλειου Θερμού, μοναδικό στο είδος του προς το παρόν και αρκετά πλήρες τόσο επιστημονικά όσο και ποιμαντικά, και για κάποιον που αναζητεί βαθύτερα προχωρημένο Θεολογικά το «πειρασμός και τραύμα» ενός Γάλλου Ιερέα, π. Αντώνιος (λησμονώ το επίθετο) από τι ίδιες εκδόσεις, το οποίο περιέχει και προσωπικές εμπειρίες. Τονίζω πως Και τα δύο ΔΕΝ δίνουν απαντήσεις αλλά ανοίγουν δρόμους. Το θέμα –εδώ- είναι αχαρτογράφητο ακόμα, αλλά ας μην είμαστε τόσο σίγουροι. Ο δρόμος είναι μακρύς και καθόλου εύκολος για βεβαιότητες εκατέρωθεν.Τέλος, μία ψύχραιμη και τεκμηριωμένη φωνή εναντίωσης στην εν λόγω εγκύκλιο (πάλι του π. Θερμού) βρίσκεται εδώ:http://www.amen.gr/article/fylo-goneis-ekklisia-kapoies-skepseisΕυχαριστώ.
