Ο αποστολέας της ερώτησης 4 προσπαθεί να ρωτήσει κάτι πάρα πολύ πολύπλοκο μέσα σε 10 γραμμές. Και η αμπα προσπαθεί να απαντήσει σε αυτό και πάλι με 10 γραμμές. Λάθος προσέγγιση και από τους 2. Τελοσπαντων για να μην μακρηγορώ ας προχωρήσω στη δίκη μου επιδερμική θέαση του θέματος.Για να το πω τελείως μπακαλίστικα: Ελευθερία και καπιταλισμός δεν πάνε μαζί. Ελευθερία και ιδιοκτησία δεν πάνε μαζί. Ελευθερία και κράτος δεν πάνε μαζί.''Με ποιο τρόπο είναι ελευθερία να μην αγοράζεις σπίτι και να πληρώνεις ενοίκιο; Γιατί κάπου πρέπει να μείνεις''.Στα σύγχρονα κράτη δεν πρέπει απλά να ''μεινεις κάπου''. Πρέπει να μείνεις εκεί που ''σε αφηνει'' το κράτος να μείνεις, που έχεις την άδεια, που έχεις πληρώσει το αντίτιμο. Αν εγώ θέλω να πάω να ζήσω στην παραλία που υποτίθεται ότι δεν ανήκει σε κανέναν, με σκηνή μπορώ να το κάνω; Όχι δεν μπορώ γιατί θα έρθει το σύγχρονο κράτος με τη μορφή του αστυνομικού και θα με μαζέψει. Αρα ο καπιταλισμός/το σύγχρονο κράτος σου λέει ότι θα μείνεις εκεί που σε αφήνω εγώ να μείνεις.''Είναι καλύτερα να μένεις με τη μαμά και τον μπαμπά; Ή είσαι λιγότερο πιόνι όταν είσαι συγκρατημένος και αγοράζεις ένα σπιτάκι στα μέτρα σου;''Πιόνι είσαι και στις δυο περιπτώσεις. Αλλά εδώ υπάρχει και μέτρο. Άλλο να έχεις ένα μικρό σπιτάκι και να προσπαθείς να μην έχεις πολλά πάρε δώσε με το κράτος και να κρατάς τις συναλλαγές σου στο μίνιμουμ και άλλο να έχεις 15 σπίτια, πισίνες και εξοχικά. Στην δεύτερή περίπτωση είσαι πιόνι μεγάλο, όμως επειδή έχεις λεφτά και σπίτια νομίζεις ότι είσαι ελεύθερος. Και επειδή οι άλλοι σε θαυμάζουν (οι άνθρωποι θαυμάζουν αυτούς που έχουν λεφτά) νομίζεις ότι είσαι και γαμάτος τύπος, άρα και ελεύθερος. Με λίγα λόγια ο καπιταλισμός ''εχει βίδα'' και αν την βρεις ''τρως με μια τσιμπίδα, στην Παρθενόπη χαρίζεις ένα τόπι''. Έρχονται οπότε αυτοί που έχουν βρει τη βίδα, (άλλοι μεγάλη βίδα και άλλοι μικρό γραναζάκι) και μας λένε ότι η ελευθερία δεν είναι να μην έχεις τίποτα αλλά να έχεις.''Με ποιον τρόπο θα μπορούσε κανείς να μην μπει στο λούκι και να μην είναι γρανάζι;''Με κανένα τρόπο. Όλοι γρανάζια είμαστε. ΟΜΩΣ. Υπάρχει και εδώ μέτρο. Μπορείς να είσαι μεγάλο γρανάζι μπορείς να είσαι και μικρό. Και εδώ σε αρκετές περιπτώσεις είναι θέμα ΚΑΙ επιλογής όχι μόνο του αν έχεις ή όχι λεφτά.''Πιστεύεις ότι ελευθερία είναι να μην έχεις ανάγκη κανέναν και να μην έχεις καμία υποχρέωση;'' Για να απαντήσω και εδώ επιδερμικά: Ναι αυτό είναι. 'Η μάλλον καλύτερα, ναι είναι και αυτό.''Ξέρεις ποιοι είναι οι μόνοι μπορούν να το κάνουν αυτό; Οι πάρα πολύ πλούσιοι.''Οι πάρα πολύ πλούσιοι δεν είναι ελεύθεροι. Είναι ''ελευθεροι'' επειδή πληρώνουν για να είναι ''ελευθεροι''. Αρα πραγματικά ελεύθεροι δεν είναι.''Οι φτωχοί και «ολιγαρκείς» «ελεύθεροι» είναι συνήθως ελεύθεροι πάνω στην καμπούρα των άλλων που τους περιθάλπουν''Ανάλογά από πια πλευρά το βλέπει κανείς..Θα μπορούσε να πεις κανείς ότι οι ''επιτυχημένοι'' του σύγχρονων κρατών που ''περιθαλπουν'' έγιναν τέτοιοι επειδή πάτησαν στο κεφάλι τους ολιγαρκείς και τους ελεύθερους.''Σίγουρα βλέπεις και κατανοείς τι είναι ελευθερία;''Είναι τόσο βαθιά ριζωμένες οι αρχές του καπιταλισμού και του κρατισμού σε όλους...''Η άποψη ότι η σκλαβιά είναι ο μικροαστισμός είναι φιλοσοφία επιπέδου Moby''Φυσικά και ο μικροαστισμός είναι σκλαβιά. Όπως και η κάθε έξωθεν κατηγοριοποίηση που σου επιβάλλεται είναι σκλαβιά. Τι έχει το επίπεδο του Moby; Μουσικός είναι ο άνθρωπος όχι φιλόσοφος.