Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο σε όσα γράφεις. Το να εξηγήσω από εδώ αναλυτικά τι εννοώ και να καλύψω όλες τις πλευρές χωρίς να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις είναι προφανώς ιδιαίτερα δύσκολο. Πολύ γενικά πάντως, μιλούσα για τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Πιστεύω πως ο ειδικός μπορεί να σε βοηθήσει όταν εσύ ο ίδιος πρώτα απ' όλους τους υπόλοιπους θέλεις να βοηθήσεις τον εαυτό σου και συνήθως σε αυτήν την ηλικία η ωριμότητα και η αυτοεπίγνωση σπάνια είναι στο επίπεδο που απαιτείται. Επίσης, οι γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους σε ειδικούς σε τέτοιες φάσεις όπως οι Πανελλήνιες, η εφηβεία κλπ συνήθως αποσκοπούν στο να δουν άμεσα αποτελέσματα σε πρακτικά ζητήματα όπως πχ να αρχίσει ξαφνικά να διαβάζει, να αδυνατίσει ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Αυτό θεωρούμε ότι είναι ο σκοπός της ψυχοθεραπείας ή κ εαν είναι, μπορεί να επιτευχθεί σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα? Μετά από αυτές και άλλες πολλές σκέψεις κατέληξα να πω ότι το παιδί θα αναζητήσει βοήθεια όταν είναι χρονικά έτοιμος και σε θέση να τη λάβει πραγματικά, συμπληρώνοντας και πάλι πως αρκεί να μην κινδυνεύει η ζωή του έως τότε.