Έβλεπα τηλεόραση γύρω στις οκτώ το βράδυ, φως του αυγερινού, κραυγή των λύκων και πάνω απ όλα Ντάλας, που ήταν κάθε Πέμπτη στις δέκα, νομίζω. Όταν έγινε και πρωϊνή η τηλεόραση, είχα αναρωτηθεί αν θα μείνει κανένας να διαβάζει βιβλία αλλά όλοι γύρω μου από μηδέν χρονών ως εκατό μου είχαν πει ότι τα παραλέω κλπ κλπ. Τα παράλεγα, τελικά; :)